رجعت در لغت و اصطلاح

رجعت در لغت و اصطلاح
برای رجعت در لغت، اقوالی ذکر شده است که به دو نمونه از آن اشاره می کنیم:
۱.ابن منظور می گوید: امّا «الرَّجعَه» با تای وحدت، به معنای یک بازگشت و برگشت خاص است.(۱)
۲.راغب می گوید: «الرَّجعَه» به معنای برگشتن به دنیا پس از مرگ، استعمال می شود. گفته می شود: فلانی ایمان به رجعت دارد؛ یعنی ایمان دارد که بعد از مرگ به دنیا بر می گردد.(۲)
نکته: «اِیاب» هم به معنای رجوع است، با این تفاوت که ایاب به برگشتن با اراده و اختیار گفته می شود اما رجوع به معنای اعم( اختیار یا بی اختیار) از آن استعمال می شود.
رجعت در اصطلاح
رجعت در اصطلاح، یعنی خداوند، همزمان با ظهور حضرت مهدی(عج) عده ای از بندگان صالح خودش را که در ایمان و عمل، اسوه ی مومنان بوده اند و هم چنین عده ای از کفار و منافقان که در کفر و نفاق، سرسلسله ی آنها بوده اند، با همان ویژیگی های روحی و جسمی خودشان به دنیا برمی گرداند.
۱.مرحوم سید مرتضی(ره) می فرمایند: بدان همانا آنچه که شیعه دوازده امامی معتقد هستند، همانا خداوند هنگام ظهور حضرت مهدی(عج) گروهی از شیعیان و گروهی از دشمنان آن حضرت را که قبلاً مرده اند بر می گرداند تا این که دوستان به ثواب نصرت آن حضرت رسیده و از دشمنان انتقام گرفته شود.(۳)
نکته: تعاریف علمای شیعه تا حدودی یکسان است و اندک تفاوت جزئی به قیوداتی که در تعریف کرده اند باز می گردد. مثلا عده ای در تعریف به بازگشت مومنان و کافران اشاره کرده اند و عده ای دیگر علاوه بر این به بازگشت معصومین نیز اشاره کرده اند.
۱.لسان العرب، ج ۸، ص ۱۱۴.
۲.المفردات، ص ۱۸۸.
۳.رسائل ، ج ۱، ص ۱۲۵.