۸۳. ادعای احمد اسماعیل (احمد الحسن) ۸
چنانچه گذشت احمد الحسن، مدعی بزرگ عصر ما، خواب را یکی از معجزات خود می داند. در همین راستا ظاهرا برخی از پیروان او خوابهای پریشانی که به نحوی با وی مرتبط بوده است دیده اند.
صرف نظر از اینکه چنین تصرفاتی می تواند ریشه در قدرتهائی سحرگونه داشته باشد، باید توجه نمود که خواب افراد عادی در مسائل دینی حجت نیست و عمل به آن ممکن است منجر به انحراف گردد. در ادامه در خصوص «عدم حجیت خواب» روایت مهمی را از نظر می گذارنیم.
در کافی شریف نقل شده است که امام صادق علیه السلام در خصوص برخی منحرفان، از راوی پرسیدند: «این جماعت ناصبی چه می گویند؟» راوی پاسخ داد: «آنها می گویند شخصی به نام ابی بن کعب حکم اذان و رکوع و سجوشان را در خواب می بیند و برای آنها بیان می کند.» حضرت فرمود: «کَذَبُوا فَإِنَّ دِینَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَعَزُّ مِنْ أَنْ یُرَى فِی النَّوْمِ؛ این جماعت دروغ می گویند! دین خدا برتر از آن است که در خواب دیده شود.» (الکافی، ج۲، ص ۴۸۳)
باید از طرفداران احمد الحسن پرسید وقتی امام صادق علیه السلام در مسائل فرعی مانند رکوع و سجود خواب را مصدر ندانسته حجت نمی شمارند، چگونه است که ایشان در اثبات اصلی مانند امامت شخص نامبرده و سایر مدعیات عجیب او به خواب پناه می برند؟ آیا نباید تاملی کرد و از خود پرسید: «به راستی کدام پیامبر یا امامی حقانیت خود را با خواب اثبات نموده است؟!»