۱۲. مدعیان مهدویت یزید
یزیدیه بر این عقیده بوده اند که یزید به آسمان صعود نموده و بعداً بر می گردد و دنیا را پر از عدل و داد می کند! (الیزیدیه، ص ۱۶۴) اینان در ولایت موصل عراق و ناحیه شیخان، که مهد دولت آشوری بود، و قسمتی از ناحیه حلب (شام)، ارمنستان، ایروان، اطراف تفلیس و جنوب غربی ایران ساکن بودند. (الملل و النحل، ج ۱، ص ۱۳۶ و ج ۲، ص ۳۵)
در اینکه چرا به ایشان «یزیدیه» گفته شده احتمالاتی داده شده است؛ دسته ای از مستشرقین، دیانت یزیدیه را به دین آریایی نسبت داده اند؛ زیرا کلمه یزیدی را از مشتقات «یزدان»، که مقصود خداست، می دانند و برخی آن را به شخصی به نام «یزید بن انیسه» نسبت می دهند. ولی نظر درست این است که منسوب به «یزید بن معاویه» می باشد؛ چون آیین این گروه را شخصی به نام شیخ عدی بن اموی تدوین کرده و یزید این آیین را رواج داده و طریقه او را زنده کرده است. (بررسی عقاید و ادیان، ص ۳۳۸)
این قوم یزید بن معاویه را خلیفه پنجم می خوانند و امیر المومنین علیه السلام را به ظاهر سب نمی کنند. ایشان یزید را امام می دانند و خلفای قبلی را به ترتیب: ابوبکر، عمر، عثمان و معاویه می شمرند. (تبصره العوام، ص ۹۹)
به هر روی عقاید مضحک و باطل این گروه نیازی به نقد ندارد و باید توجه نمود که ایشان نیز منقرض شده اند و هم اکنون وجود خارجی ندارند.
