دموکراسی در عصر حاضر
نظریۀ مردمی(دموکراسی)
دموکراسی واژۀ یونانی که دمو به معنای مردم و کراسی به معنای قدرت است. دموکراسی به معنای مردم سالاری و حکومت مردم است که مردم در شؤون حکومت خود نقش اساسی دارند. این نظریه نخستین بار در حدود پنج قرن پیش از میلاد در یونان باستان رواج داشته است.
این نوع دموکراسی که دموکراسی مستقیم نام داشت به این صورت بود که افراد بالای بیست سال به طور مستقیم در میادین شهر جمع می شدند و دربارۀ امور جامعه نظر می دادند. در آن زمان این نوع دموکراسی از سوی بسیاری مانند افلاطون و ارسطو مورد پذیرش قرار نگرفت.(۱)
پس از دورۀ رنسانس، نوع دیگری از دموکراسی ارائه شد که متمایز از دموکراسی در عصر یونان بود. اگر بگوئیم این نوع دموکراسی در نتیجه حاکمیت کلیسا در قرون وسطی و به کارگیری استبداد دینی بود، سخن گزافی نگفته ایم.
مراد از دموکراسی در عصر حاضر بدین شکل است که مردم در ادارۀ امور جامعه، به صورت مستقیم دخالت نمی کنند بلکه نمایندگانی را برای تصدی امور حکومتی انتخاب می کنند و آنان را وکیل قرار می دهند تا از طرف آنان قوانینی وضع کرده و اجرا کنند .
۱. نظام سیاسی اسلام، محمد جواد نوروزی،ص۱۵۵