جایگاه ادیان توحیدی در عصر ظهور

ادیان توحیدی مانند یهود و نصاری(مسیحیت) در عصر حاکمیت امام زمان(ع) با پرداخت جزیه و مالیات و عدم پیمان شکنی می توانند در زیر لوای اسلام و در کنار مسلمانان زندگی مسالمت آمیزی داشته باشند.
ابوبصیر در ضمن روایتی می گوید از امام صادق(ع) پرسیدم: اهل ذمه در زمان او چگونه خواهند بود؟ فرمود: با آن ها مسالمت می کند همانگونه که رسول خدا(ص) مسالمت کرد. با دست خود جزیه می دهند و تن به ذلت و خواری می دهند.(۱)
از بعضی از روایات استفاده می شود که آن ها از آزادی کامل برخوردارند و از نظر قضایی و غیره آزاد هستند و در دعاوی و اختلافات مخصوص خود می توانند به دادگاهای خود مراجعه کنند و در صورت اختلاف با مسلمان به اطمینان کامل به حاکم اسلامی مراجعه می کنند.
امام باقر(ع) می فرمایند: وقتی قائم اهل بیت قیام کرد، تورات و سایر کتاب های آسمانی را از غاری در انطاکیه( از شهر های سوریه) بیرون آورد و بین اهل تورات با تورات و اهل انجیل با انجیل و اهل زبور با زبور و بین اهل قرآن با قرآن قضاوت می کند.(۲)
رفتار مسالمت آمیز حضرت و مسلمانان با اهل کتاب سبب می شود آن ها رفته رفته به اسلام گرایش پیدا می کنند. البته از بعضی از آیات استفاده می شود که یهود و نصاری تا روز قیامت دارای پیروانی هستند. مانند آیۀ سوره مائده که خداوند می فرماید: … و القینا بینهم العداوهَ و البغضاء الی یوم القیامه(۳) ؛ … و تا قیامت بین آن ها (یهود و نصاری) دشمنی و کینه انداختیم و لکن رفته رفته در اقلیت قرار گرفته و بیشتر آنها به دین مبین اسلام ایمان می آورند.
۱.بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۷۶.
۲.غیبت نعمانی، ص۱۲۵.
۳.مائده، آیه ی ۶۴.