سر درس مهدویت ۱۷ (مهدی موعود علیه السلام در قرآن ۹)
- خداوند متعال در آیه ۴۱ سوره حج می فرماید: «الَّذینَ إِنْ مَکَّنَّاهُمْ فِی الْأَرْضِ أَقامُوا الصَّلاهَ وَ آتَوُا الزَّکاهَ وَ أَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَوْا عَنِ الْمُنْکَرِ وَ لِلَّهِ عاقِبَهُ الْأُمُور» یعنی «همانان که اگر آنان را در زمین قدرت و تمکّن دهیم، نماز را برپا مىدارند، و زکات مىپردازند، و مردم را به کارهاى پسندیده وا مىدارند و از کارهاى زشت بازمىدارند و عاقبت همه کارها فقط در اختیار خداست»
- کسانی که در این آیه از آنها سخن به میان آمده است هرگز پس از پیروزى، همچون خودکامگان و جباران، به عیش و نوش و لهو و لعب نمىپردازند، و در غرور و مستى فرو نمىروند، بلکه پیروزیها و موفقیتها را نردبانى براى ساختن خویش و جامعه قرار مىدهند آنها پس از قدرت یافتن تبدیل به یک طاغوت جدید نمىشوند، ارتباطشان با خدا محکم و با خلق خدا نیز مستحکم است چرا که اهل نمازند و نماز سمبل پیوند با خالق است، و نیز اهل زکاتند و زکات رمزى براى پیوند با خلق، ایشان امر به معروف و نهى از منکر می کنند دو حقیقتی که پایههاى اساسى ساختن یک جامعه سالم محسوب مىشود و در سایه آن سایر عبادات و اعمال صالح و ویژگیهاى یک جامعه با ایمان و پیشرفته فراهم می آید. همین چهار صفت براى معرفى این افراد کافى است. به راستی ایشان انسانهای شریفی هستند که جامعه بشریت سالها چشم به راه آنها دوخته و به امید قدرت گرفتن آنها نفس کشیده است.
- افرادی که در آیه شریفه از آنها سخن گفته شده است در برخی روایات اسلامی به مهدی موعود علیه السلام و اصحاب ایشان توصیف شده اند امام باقر علیه السلام در این خصوص می فرماید: «این آیه مربوط به آل محمد صلی الله علیه و آله وسلم، مهدی علیه السلام و یاران اوست که خدا آنها را برشرق و غرب زمین مالک میسازد و دین را ظاهر نموده و بواسطه او و یارانش بدعتها و باطل را میمیراند….تا آنجا که هیچ اثری از ظلم باقی نماند. آنها به نیکی امر و از ناپسند نهی مینمایند و برای خداست عاقبت و نهایت کارها.» (تفسیر نور الثقلین، ج ۳، ص ۵۰۶)