آیا باور کنم که میگوید امام زمان را دیده است؟

وظیفه ما نسبت به کسانی که مدعی دائمی یا غالبی رؤیت‌اند، چیست؟

عده ای هستند با تسبیح به دست گرفتن و سلام و علیک مردم و احترام مردم به خودشون گاها ادعای دیدن امام زمان(عجل الله) میکنند.مگر نگفته اند هر کسیادعای رویت کرد دروغ میگوید و فهو کذاب.پس کسانی  که این ادعا میکنند را چه کنیم؟
درباره سؤال فوق باید گفت:
اولاً: مسأله رؤیت اینطور نیست که به اختیار انسان باشد و هرگاه که اراده ملاقات کند برای او حاصل گردد، بلکه وابسته به یک‌سری شرایط و مصالح خاصی است که اگر آماده شود، حضرت ولی‌عصر مقدمات ملاقات را فراهم می‌سازد.
ثانیاً: اگر کسی مدعی ملاقات دائمی است و اینگونه وانمود می‌کند که دائماً با حضرت ارتباط دارد و هرگاه که اراده کند می‌تواند خدمت حضرت برسد و واسطه بین مردم و ایشان باشد، او مطابق توقیعی که حضرت ولی‌عصر به علی‌بن‌محمد سمری داشته‌اند، کذّاب است و لذا باید او را تکذیب کرد.
ثالثاً: باید مدعی ملاقات را امتحان و آزمایش کرد، آیا از حیث عمل به موازین اسلامی پای‌بند است؟ آیا هدفش ریا و جذب مردم و انحراف در جامعه نیست؟ و… ؛ زیرا برای ملاقات با خوبان، باید در ابتدا انسان با آنان سنخیت پیدا کند.

رابعا:بر فرض کسی هم امام زمان را دیده باشد و مطرح هم کند،حجت بر ما نمیشود و وظیفه ای در قبال او داشته باشیم،چنانجه گذشت باید اعمال دیگر او را دید،هر چند هستند کسانی که ادعای دیدن میکنند(در خواب یا بیداری) و بسیاری از اموری که دین  ما را به آن سفارش کرده رد میکنند،مثل رجوع به علما و … این خود نشانه و دلیل بر باطل بودن آنهاست.

خامسا:هر فردی، در قبال امام خویش وظایفی دارد  نه اینکه در قبال رویت کنندگان وظیفه داشته باشد و وطیفه ما در قبال امام و لازمه عمل به وظیفه، شناخت امام و وظایف در قبال اوست. این وظیفه دارای دو بعد است: یک بعد مربوط به دوران غیبت و انتظار است که نیل به ثوابت های وعده داده شده برای منتظر، در گروه فهم و درک و عمل به این وظایف است و بعد دیگر از جهت زمینه سازی برای ظهور امام عصر «ع» و به دست آوردن نزدیکترین جایگاه از لحاظ معرفتی و قرب به امام خوبی هاست.

رسول خدا «ص» می فرماید: «یخرج اناس من المشرق فیوطئون للمهدی یعنی سلطانه»؛ (مردمانی از مشرق برمی خیزند و زمینه ساز سلطه و قدرت مهدی می شوند)(بحار الانوار،ج ۵۱، باب ۵؛ کشف الغمه، ج ۲، ص ۴۷۷(