مدافع ولایت علی، فاطمه زهرا (سلام الله علیها)

رسول خدا(صلی الله علیه و آله) که از فتنه های پس از خویش خبر داشت، مدافعان و یاورانی را برای امام علی(علیه السلام) تدارک دیده بود. در میان یاران امام علی(علیه السلام)، چهره حضرت فاطمه(سلام الله علیها) از همه درخشا ن تر است؛ چرا که سفارش ها و تاکیدات مکرر رسول خدا(صلی الله علیه و آله) در مورد شأن و مقام حضرت زهرا(سلام الله علیها) و تجلیل هایی که در جایگاه های مختلف و متعدد و در حضور مردم از دخترش داشت، آن حضرت را میزان و معیاری برای شناخت حق و باطل قرار داده بود.(۱)

در واقع نفس حضور حضرت زهرا(سلام الله علیها) در کنار امام علی(علیه السلام) و در جبهه مخالفین غاصبان ولایت، خود نشانه ای بر حقانیت علی(علیه السلام) است؛ اما زهرایی که تنها حضورش نشانه بود، در راه دفاع از ولایت به همین مقدار قناعت نکرد؛ بلکه از همه امکانات و امتیازات خویش در راه این مبارزه بهره گرفت.

آن چه که این مبارزه را سخت و دشوار می کرد، نبود رشد فکری و درک عمق مسائل از سوی تازه مسلمانان از یک سو و نشناختن نیات واقعی مخالفان از سوی دیگر بود. برای بسیاری از مردم باورکردنی نبود که افرادی که تا دیروز در کنار پیامبر(صلی الله علیه و آله) بودند، با چنین سرعتی برای رسیدن به ریاست و مقام همه چیز را زیر پا بگذارند.

با توجه به این مشکلات، حضرت زهرا(سلام الله علیها)، باید از دو جنبه، مبارزات خود را دنبال می کرد؛ از یک طرف با روشنگری ها و بیان حقایق مردم را بیدار و هشیار، و از سوی دیگر خطرات بزرگی را که اسلام و مسلمانان را تهدید می کرد، به مردم گوشزد می نمود.

پ ن:

۱)رسول‌خدا(صلی الله علیه و آله) خشنودی و خشم فاطمه(سلام الله علیها) را این‌گونه ملاک تشخیص حق و باطل قرار داد: «یا فاطمه ان الله یغضب لغضبک و یرضی لرضاک؛ ای فاطمه! خدا با خشم تو خشمگین و با خشنودی تو خشنود می‌شود». مستدرک، حاکم نیشابوری، ج ۴، ص ۱۵۴؛ مجمع الزوائد، هیثمی، ج ۹، ص ۲۰۳.