سر درس امامت ۲۲ (وحی تسدیدی به امام دومین پیام سوره انبیاء ۲)
- یکی از ویژگی های امام در آیه ۷۳ سوره انبیاء «وحی» است. قبل از توضیح در خصوص این ویژگی لازم است به این نکته توجه نماییم که وحی بر دو قسم است؛ وحی تشریعی و وحی تسدیدی. اولی مختص به پیامبران و دومی مختص به امامان است.
- منظور از «وحی تشریعی» وحیی است که بر پیامبران (علیهم السلام) نازل می شود؛ این وحی برای بیان احکام عمومی شریعت است و به وسیله آن دستورات الهی برای زندگی فردی و اجتماعی دینداران به پیامبران فرو فرستاده می شود. در ضمن این وحی پیامبران موظف می شوند تا محتوای این دستورات و احکام شرعی را به مردم ابلاغ نمایند. تمام کتب آسمانی در ادیان الهی محصول همین وحی هستند.
- منظور از «وحی تسدیدی» وحیی است که بر امامان (علیهمالسلام) نازل میشود و برای بیان احکام عمومی شریعت نیست، احکام عمومی شریعت توسط پیامبران فرو فرستاده شده است به همین جهت در این قسم وحی امام نوع خاصی از ارتباط را با مقام الهی برقرار می کند که در ضمن آن دستورالعملی شخصی، رهنمودی اجتماعی، خبر دادن از حوادث آینده یا نزول آرامش و امثال آن به شخص امام فرو فرستاده می شود. این وحی موجب تسدید، به معنای استواری و استحکام امامان میشود. (ر.ک: آیت الله جوادی آملی، ادب فنای مقربان، ج ۱، ص ۱۴۱)
- در آیه شریفهِ مورد بحث، این وحی – یعنی وحی تسدیدی – از ویژگی های امام محسوب شده است در نکته بعد در این خصوص توضیحات بیشتری را ملاحظه خواهید کرد.