اثبات ولایتمداری(گوش به فرمان امام زمان)

 اوج ولایتمداری یک فرد در زمانی معلوم می‌گردد که ولیّ خدا تنها مانده باشد و نیاز به یاری و کمک داشته باشد. حضرت زهرا (سلام الله علیها) در این‌چنین زمانی به یاری امام زمان خود یعنی امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) شتافت و تمام تلاش خود را برای یاری آن حضرت به کار بست و در این مسیر لطمه‌های زیادی بر ایشان وارد شد.

اما اوج این ولایتمداری در زمانی اتفاق افتاد که فاطمه (سلام الله علیها) می‌خواهد از علی (علیه السلام) در مسجد دفاع کند. در روایت وارد شده است:
زمانی که به درب خانه حضرت زهرا (سلام الله علیها) آمدند، عمر لگدی بر درب خانه زد و آن‌را شکست.

فَدَخَلُوا عَلَى عَلِیٍّ (علیه السلام) وَ أَخْرَجُوهُ مُلَبَّبَا

سپس به درون خانه ریختند و گریبان علی (علیه السلام) را گرفتند و به سوی مسجد کشیدند.

حضرت زهرا (سلام الله علیها)  از خانه خارج شد و فرمود: ای عمر و ای ابابکر! آیا می خواهید شوهر مرا بکشید؟ به خدا اگر او را رها نکنید موهایم را پریشان می‌کنم و گریبان چاک می‌زنم و حتماً بر سر قبر پدرم می‌روم و به درگاه خدا ناله می‌کنم. پس حضرت زهرا (سلام الله علیها) دست امام حسن و امام حسین (علیهماالسلام) را گرفت و به سوی قبر پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) به راه افتاد.

پس امام علی (علیه السلام) به سلمان فرمود: ای سلمان! دختر پیامبر را دریاب. من می‌بینم که دو طرف مدینه زیر و رو می‌شود. به خدا اگر این کار را بکند زمین، شهر مدینه را با اهلش می‌بلعد.

لذا سلمان خود را به فاطمه (سلام الله علیها) رساند و گفت: ای دختر پیغمبر! خدا پدرت را از رحمتش مبعوث کرد. منصرف شو.

فاطمه (سلام الله علیها) فرمود: دیگر صبر ندارم. بگذار تا سر قبر پدرم بروم.

در این هنگام سلمان گفت: علی (علیه السلام) مرا به سوی تو فرستاد و تو را امر کرد که بازگردی.

 فَقَالَتْ أَسْمَعُ لَهُ وَ أُطِیعُ فَرَجَعَتْ.

در اینجا فاطمه (سلام الله علیها) فرمود: به حرف او گوش می‌دهم و اطاعت می‌کنم؛ سپس بازگشت.(۱)

ما که شیعه امیرالمؤمنین (علیه السلام) و منتظر امام زمان(عجل الله)هستیم،در سختی ها و مشکلات و در زمانی که غربت ولی خدا واضح است،چقدر ولایتمدار و ثابت قدم هستیم؟
چقدر به گفتارها و فرامایشاتشان عمل می کنیم؟
پ ن:
۱) الإختصاص، النص، ص: ١٨۶