صبر در دوران غیبت منجی دوازدهم
یکی از مهم ترین وظائف شیعیان در دوران غیبت، صبر در سختیها و دوری آن حضرت، و استقامت بر دین و مسائل دینی است. امام حسین علیه السلام با توجه به اصل «تداوم هدایت.» و رهبری جامعه اسلامی، با بیان سرانجام روشن جهان، اجر و پاداش عظیمی برای صابران دوران غیبت بیان نموده است.
چنان که می فرماید: «دوازده هدایت کننده از ماست و نخستین آنها امیرالمؤمنین علی علیه السلام و آخرین آنها نهمین فرزند من می باشد، او امامی است که بر حق قیام می کند، خدا توسط او زمین را پس از آنکه مرده باشد زنده می کند، دین با او آشکار می گردد و آیین حق توسط او جهانی می شود؛ گرچه خوشایند مشرکین نباشد.
«له غیبه یرتد فیها اقوام و یثبت فیها علی الدین آخرون فیؤذون و یقال لهم «متی هذا الوعد ان کنتم صادقین.» (۱)
و اما ان الصابر فی غیبته علی الاذی و التکذیب بمنزله المجاهد بالسیف بین یدی رسول الله؛
او را غیبتی است که در آن گروههایی مرتد می شوند و د یگرانی بر دین ثابت قدم می مانند، پس اذیت می شوند و به آنها گفته می شود: اگر شما راستگو هستید، این وعده کی فرا می رسد؟ کسی که در زمان غیبت او بر آزار و تکذیب، صابر باشد، همانند مجاهدی است که در پیشگاه رسول خدا صلی الله علیه و آله با شمشیر جهاد می کند.» (۲)
غم مخور ایام هجران رو به پایان می رود//این خماری از سرما می گساران می رود
بلبل اندر شاخسار گل هویدا می شود//زاغ با صد شرمساری از گلستان می رود
وعده دیدار نزدیک است یاران مژده باد//روز وصلش می رسد ایام هجران می رود (۳)
پ ن :
۱) سوره یس آیه۲۹.
۲) کمال الدین ، ج ۱، ص ۳۱۷، ح ۲۳؛ عیون اخبار الرضا علیه السلام، ج ۱، ص ۶۹، ح ۳۶.
۳) امام خمینی رحمه الله.