مخالفین انقلاب مهدی (عج)
سران جبهه باطل معمولاً افرادى خودخواه، متکبر، صاحب صفات ناپسند انسانى هستند که در مقابل حق خودنمایى مى کنند. آنان چنان در منجلاب فساد و گناه غوطه ورند که انسان‌هاى حق طلب و جلوه هاى فضیلت را خطرناکترین دشمنان خویش قلمداد مى کنند.
به همین جهت، تمام تلاش‌هاى خود را براى نابودى آیین حق و رهبران الهى به کار مىگیرند. اما خداوند طبق سنت پایدار خود همواره حق را پیروز گردانیده و دشمنانش را مأیوس و مغلوب کرده است.
قرآن مى فرماید: «یُرِیدُونَ أَن یُطْفِئُواْ نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَهِهِمْ وَ یَأْبَى اللَّهُ إِلآَّ أَن یُتِمَّ نُورَهُ وَ لَوْکَرِهَ الْکَـفِرُونَ»( توبه / ۳۲٫)؛ «(مخالفین حق)مى خواهند نور خدا را با دهان‌هاى خود خاموش کنند، ولى خدا جز این نمى خواهد که نورش را کامل کند؛ هر چند کافران را خوش نیاید.»
در عصر ظهور، تلاش‌هاى زیادى صورت مى گیرد تا از استقرار حکومت قائم آل محمد صلى الله علیه و آله جلوگیرى شود، اما آن حضرت به لطف و مدد الهى، تمام موانع را از میان برمى دارد. سفیانى یکى از دشمنان سرسخت حضرت مهدى علیه السلام است.
امیرمؤمنان على علیه السلام در مورد جنایات وى به کوفیان فرمود: «بدا به حال کوفه! سفیانى چه جنایاتى در آنجا انجام مى دهد! به حریم شما تجاوز مى کند، کودکان را سر مى برد و ناموس شما را هتک مى کند.»( یوم الخلاص، ص ۹۳٫)
امام باقر علیه السلام درباره ویژگی‌هاى این دشمن سرسخت حضرت مهدى علیه السلام فرمود: «اگر سفیانى را مشاهده کنى، در واقع پلیدترین مردم را دیده اى. وى داراى رنگى بور و سرخ و کبود است. هرگز سر به بندگى خدا فرو نیاورده و مکه و مدینه را ندیده است.»
( بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۵۴٫)
امام باقر علیه السلام مىفرماید: «گویا من سفیانى (سرکرده دشمنان حضرت امام عصر علیه السلام) را مىبینم که در زمین‌هاى سرسبز شما در کوفه اقامت گزیده، ندا مىدهد که هر کس سر یک تن از شیعیان على علیهالسلام را بیاورد، هزار درهم پاداش اوست. در این هنگام، همسایه به همسایه دیگر حمله مىکند و مىگوید: این شخص از شیعیان است. او را مىکشد و هزار درهم جایزه مىگیرد.»( بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۱۵٫)
شیصبانى نیز یکى دیگر از سران جبهه باطل در عصر ظهور است. او از دشمنان کینهتوز اهل‌بیت علیهمالسلام و حضرت مهدى علیهالسلام مىباشد. ریشهاش به بنىعباس مىرسد و شخصى بدکردار، شیطان صفت و گمنام است. امام باقر علیهالسلام به جابر جعفى فرمود: «سفیانى خروج نمىکند، مگر آن که قبل از او شیصبانى در سرزمین عراق خروج مىکند. او همانند جوشیدن آب از زمین، یکباره پیدا مىشود و فرستادگان شما را به قتل مىرساند. بعد از آن در انتظار خروج سفیانى و ظهور قائم علیه السلام باشید.»( غیبت نعمانى، ص ۳۰۲٫)
دجّال نیز فتنه گرى کذّاب و فریبنده است که موجى از آشوب و فتنه به پا مىکند و بسیارى را با دسیسه هاى شیطانى اش مى افریبد. چشم راست او ناپیداست و نام اصلىاش صیف بن عائد است. او ادعاى خدایى مىکند. در سحر و جادو، زبردست و در فریب مردم، مهارت عجیبى دارد. شیطان صفتان به اطراف او گرد مىآیند.
اما طبق مشیت الهى و سنت تغییرناپذیرش همچنان که در طول تاریخ همواره به اثبات رسیده است، اهل باطل همچون کف روى آب نابود شدنى هستند و حضرت مهدى علیه السلام نیز با غلبه بر سران کفر و فتنه و نفاق طومار زندگانى دشمنان فضیلت و کمال را درهم مى پیچد و بساط عدل و داد و انسانیت را در روى زمین مىگسترد.