وضعیت علوم در عصر ظهور

ما وضعیت علم را در عصر مهدوی از دو جهت بررسی می کنیم. از یک جهت علم خود حضرت مهدی علیه السلام را بررسی می کنیم و از جهت دیگر وضعیت علمی جهان را پس از ظهور.
علم امام مهدی علیه السلام
به طور کلی علومی که اهل بیت علیهم السلام دارا می باشند اکتسابی نیست یعنی اینطور نیست که مدرسه رفته و به تعلیم علم پرداخته باشند بلکه لدنی است و خداوند متعال بدونه واسطه به آن بزرگواران اعطاء کرده است. ذوات مقدسه اهل بیت علیهم السلام معدن علوم می باشند و از اسرار عالم آگاهی کامل دارند و از گذشته و حال و آینده خبر می دهند.
وجود مبارک حضرت بقیه الله العظم نیز از این قاعده مستثنی نیست و کُلهم نور واحد هستند. وجود نازنین حضرت از اوضاع احوال بندگان و شیعیان خود آگاه می باشند و تمام دنیا به منزلۀ کف دست حضرتش نمایان است و به آن آگاهی دارند.
در روایتی امام صادق علیه السلام می فرمایند:« هرگاه امور به صاحب این امر منتهی شود، خداوند برای او هر پستی را بلند و هر بلند را پست کند تا این که دنیا در نزد او به منزلۀ کف دست او باشد، پس کدام یک از شما اگر در کف دست او مویی باشد، او را نمی بیند».(۱)
قلب عالم امکان همه زبانها را می دانند و اعمال بندگان از کوچک و درشت در نزد حضرتش نمایان است به طوریکه امام باقرعلیه السلام می فرمایند:« همه دنیا برای امام قائم به اندازه گردو جلو می کند، پس از نظر او هیچ چیز مخفی نمی ماند و به اطراف زمین دسترسی دارد، مانند دسترسی یکی از شما به سفره خود، هر گونه که دل بخواه اوست».(۲)
از این روایات به خوبی استفاده می شود که مهدی موعود چنان اشرافی بر حکومتش دارد که چیزی از نظر او مخفی نیست و این طور نیست که حیله گران عالم سیاست بتوانند در بدنه دولتش رخنه کرده و سوء استفاده کنند.
۱.معجم احادیث الامام مهدی(ع)، ج ۴، ص ۵.
۲.الاختصاص، ص ۲۱۷