شیطان در عصر ظهور

ابلیس پس از آن همه سال عبادت وقتی از دستور الهی سرپیجی کرد از درگاه الهی رانده شد و مورد غضب خداوند متعال قرار گرفت. در این وقت از خداوند مهلت خواست و خدا هم به او مهلت داد. در قرآن کریم تعبیر به« الی یوم الوقت المعلوم»(۱) شده که بین مفسرین این وقت معلوم مورد اختلاف قرار گرفته است.
بعضی از مفسرین زمان ظهور حضرت را یوم الوقت المعلوم تفسیر کرده اند که ابلیس به دست آن بزرگوار به هلاکت می رسد. و روایاتی برای مدعای خود اقامه کرده اند.
از جمله به روایت وهب است که: وهب از امام صادق(ع) درباره تفسیر« آیه الی یوم الوقت المعلوم» می پرسند که حضرت می فرمایند: ای وهب آیا گمان می کنی «یوم وقت معلوم» روزی است که خداوند مردم را برانگیخته می کند( نه بلکه) روز برانگیخته شدن قائم ماست، پس زمانیکه قائم ما برانگیخته شد، در مسجد کوفه می باشد که ابلیس می آید و در جلوی او زانو می زند و می گوید: ای وای از امروز، پس از پیشانی او گرفته می شود و گردنش را می زند این یوم وقت معلوم است.
با این تفسیر پس شیطان در عصر ظهور به هلاکت می رسد. اما در عصر قبل از ظهور او تمام تلاش خود را با بسیج عمومی دار و دسته خود به کار می بندد تا نگذارد زمینه های ظهور فراهم آید. یکی از کارهای مهم او در این مورد این است که افکار عمومی را از شناختن صفات والای آن حضرت، مانند عفو ومهربانی و …. باز می دارد و بلعکس مردم را با نسبت دادن صفات ناروا مانند خشونت، گردن زدن و … به آن حضرت، منحرف می سازد.
۱. حجر، آیۀ ۳۸.
۲.تفسیر عیاشی، ج ۲، ص ۲۴۲.