چرا غیبت این همه طولانی است؟

چرا غیبت این همه طولانی باشد اگر ظهوری در کار است پس تا کی؟

سوال: چرا غیبت این همه طولانی باشد، اگر ظهوری در کار است پس تا کی انتظار است؟
جواب: همچنانکه وجودش را علت و حکمتی است و غیبتش را علت و حکمتی است، همچنین طول مدت را نیز علت و حکمتی است و بالاخره هر چیزی رامدتی است: «لکل أجل کتاب» باید مدتش را طی کند.

چند علت برای طول غیبت از اخبار استفاده می شود:

علت اول: اینکه خداوند به مقتضای عدل و فضل و امتحان، دو دولت قرار داده:؛ برای حق دولتی و برای باطل دولتی و دولت حق را در آخر قرار داده، اولیاء خدا در دولت باطل یا خائف و مقهورند و یا غائب و مستور و ناچار است که هر یک از دو دولت استیفای کامل از دولت خود کند.

دولت باطل که دولت ابلیس است انتهای او تا روز قیام آن حضرت است، چنانکه در قرآن است که ابلیس گفت:
(رب فانظرنی الی یوم یبعثون)
«پروردگارا مرا مهلت ده تا روز قیامت».
خداوند فرمود:
(انک من المنظرین الی یوم الوقت المعلوم) [۱] .
«تو از مهلت داده شدگانی تا روز میقات معلوم، – که روز قیامت قائم علیه السلام است ».

پس باید ابلیس استفادهی کامل و بهره برداری تمام از دولت خود کند و چون به تاریخ برگردیم و نیک بررسی کنیم، اگر منصف باشیم خواهیم دید که دولت ابلیس در ازمنهی گذشته اگر چه به طول انجامیده بهره برداری کامل نکرده، چندی است که در این ازمنهی اخیر تازه می خواهد بهره برداری کند و به طوری که مقصود او است تا حدی نائل شود، اگر ازمنه سابق را با این زمان اخیر مقایسه کنیم، خواهیم دید که هیچ وقت این گونه اسباب فسق و فجور و لهو و لعب و آزادی از همه جهت و اسباب ظلم و تعدی و جور و همه انواع قبائح فراهم و آماده نبوده پس باید غیبت آن قدر طول بکشد که شیطان تا حدی به آرزوی خود برسد.

علت دوم: اینکه هر صنفی به حکومت برسد تا از امتحان بیرون آیند.

حضرت صادق علیه السلام فرمود:
«دولت ما آخر دولتها است، نماند اهل بیتی که خدا برای آنها حکومت و دولتی مقرر کرده مگر اینکه همه به دولت خود برسند، تا اینکه چون سیرهی ما را ببینند نگویند اگر ما مالک امر می بودیم نیز چنین رفتار می کردیم». [۲] .
ایضا آن حضرت فرمود:
«نخواهد بود این امر تا نماند هیچ صنفی از مردم مگر اینکه ولایت پیدا کنند بر مردم،

تا اینکه کسی نگوید اگر ما ولایت می یافتیم عدالت می کردیم، سپس قائم قیام کند به حق و عدالت». [۳] .

…………………………………………..

[۱]حجر: ۳۸-۳۶٫

[۲] معجم احادیث الامام المهدی علیه السلام:۶۱:۵ ح ۱۴۸۴- ص ۱۱۷ ح ۱۵۳۹، غیبت طوسی: ص ۴۷۲ ح ۴۹۳، اثباه الهداه: ۵۱۶:۳ ب ۳۲ ح۳۶۹، منتخب الاثر: ص ۳۷۹ ح ۱، بحار: ۳۳۲:۵۲ ب ۲۷ ح ۵۸- ص ۳۳۹ ح ۸۳، الزام الناصب:۲۸۲:۲٫

[۳] معجم احادیث الامام المهدی علیهالسلام:۴۲۶:۳ ح ۹۸۳، بحار: ۲۴۴:۵۲ ب ۲۵ ح ۱۱۹٫