برهان تجلى اعظم و امام زمان!!
از جمله ادله عقلى که بر وجود امام زمان علیه السلام استدلال کرده‌اند، برهان تجلى اعظم است و تقریر آن چنین است:
الف: تجلیات که همان ظهورات است در قرآن و روایات به آن اشاره شده است، آنجا که خداوند مى فرماید: «کل یوم هو فى شأن(۱)؛ هر روز خداوند در شأنى است.»
ب: این تجلیات و ظهورات، انفطار موجودات از ذات واجب الوجود است که همگى به نحو قیام فعل به فاعل به او قائمند.
ج : اسماى الهى، معرف صفات جمالى و جلالى ذات اقدس حقند، و این اسما به اعتبار جامعیت برخى بر برخى دیگر، فضیلت و برترى دارند.
د: وجود اسم اعظم خداوند، تجلى اعظم لازم دارد که همان انسان کامل است که فردى از او شایسته‌تر نیست. و آن مظهر اتم و کعبه کل و مظهر اسم اعظم الهى در این زمان، خاتم اولیا حضرت مهدى علیه السلام است، و دیگر ابدال و اوتاد کمل و آحاد و افراد غیر کمل به فراخور حظ و نصیب‌شان از تحقق به اسماى حسنا و صفات علیاى الهیه، به آن مرکز دایره کمال، قرب معنوى انسانى دارند.
پی نوشت:
۱- سوره الرحمن، آیه ۳۱.
منبع: موعود شناسی و پاسخ به شبهات، علی اصغر رضوانی، انتشارات مسجد مقدس جمکران