عدالت،اطاعت و امامت در بیان حضرت زهرا سلام الله علیها

بسمه تعالی

وَ الْعَدْلَ
تَنْسیقاً لِلْقُلُوبِ وَ طاعَتَنا
نِظاماً لِلْمِلَّهِ، وَ اِما مَتَنا اَماناً لِلْفُرْقَهِ

حضرت
فاطمه زهرا در این بخش از خطبه به دوعنصر اساسی(اطاعت و امامت) اشاره میکنند و این دو عنصر را در لابلای چند عنصر دیگر
ذکر میکنند :

فَجَعَلَ اللَّهُ
الْایمانَ تَطْهیراً لَکُمْ مِنَ الشِّرْکِ، وَ الصَّلاهَ تَنْزیهاً لَکُمْ
عَنِ
الْکِبْرِ، وَ الزَّکاهَ تَزْکِیَهً لِلنَّفْسِ وَ نِماءً فِی الرِّزْقِ،
وَ
الصِّیامَ تَثْبیتاً لِلْاِخْلاصِ، وَ الْحَجَّ تَشْییداً لِلدّینِ، وَ
الْعَدْلَ تَنْسیقاً لِلْقُلُوبِ، وَ طاعَتَنا نِظاماً لِلْمِلَّهِ، وَ
اِما مَتَنا اَماناً
لِلْفُرْقَهِ، وَ الْجِهادَ عِزّاً لِلْاِسْلامِ، وَ الصَّبْرَ مَعُونَهً
عَلَی اسْتیجابِ الْاَجْرِ.
وَ الْاَمْرَ بِالْمَعْرُوفِ مَصْلِحَهً لِلْعامَّهِ، وَ بِرَّ
الْوالِدَیْنِ وِقایَهً مِنَ السَّخَطِ، وَ صِلَهَ الْاَرْحامِ مَنْساءً فِی
الْعُمْرِ وَ مَنْماهً لِلْعَدَدِ، وَ الْقِصاصَ حِقْناً لِلدِّماءِ، وَ الْوَفاءَ
بِالنَّذْرِ تَعْریضاً لِلْمَغْفِرَهِ، وَ تَوْفِیَهَ الْمَکائیلِ وَ الْمَوازینِ
تَغْییراً لِلْبَخْسِ.

حضرت
عناوین و عناصری را در کلام می اورند که از ضروریات دین هستند ، مثل نماز، روزه، زکات،
حج و جهاد، دو عنوان را میان حج و جهاد می‌گنجانند که به مسأله امامت اشاره دارند.
در نگاه اول شاید مناسبتی بین این عناوین با دیگر عناوین نباشد ولی وقتی بیشتر دقت
و تامل میکنیم میبینیم که این بیان ،یک بیان حکیمانه ای از حضرت زهرا میباشد چرا
که مساله امامت را در اول بیان نمیکنند که کسی این شبهه در ذهنش خطور نکند که این خطبه و ادعا یک مساله شخصی است و همچنین
در پایان ذکر نمیکنند که از اهمیت موضوع کاسته نشود .همچنین بیان این موضوع در
لابلای این عناوین حکایت از این دارد که
مساله امامت کمتر از نماز و روزه نمیباشد چطور شما به نماز و روزه و حج اهمیت
میدهید ولی مساله امامت و رهبری را که یک
مساله حیاتی هست نادیده میگیرید ؟؟

لذا
حضرت در ابتدای سخن ویژگیهای قران را ذکر میکنند:

کِتابُ اللَّهِ
النَّاطِقُ وَ الْقُرْانُ الصَّادِقُ و النُّورُ السَّاطِعُ وَ الضِّیاءُ
اللاَّمِعُ، بَیِّنَهً بَصائِرُهُ، مُنْکَشِفَهً سَرائِرُهُ، مُنْجَلِیَهً
ظَواهِرُهُ، مُغْتَبِطَهً بِهِ اَشْیاعُهُ، قائِداً اِلَى الرِّضْوانِ
اِتِّباعُهُ، مُؤَدٍّ اِلَى النَّجاهِ اسْتِماعُهُ.

وبعد
از بیان این ویژگیها چند نمونه از مهمترین فرامین الهی را ذکر میکنند که این
فرامین از ضروریات دین میباشند مساله امامت را بیان میکنند .که امیخته شدن این
بیانات و کنار هم گذاشتن قران و اطاعت و امامت میتواند مردم را بیدار کند و انها
را اگاه کند و راهنمایی کند تا بیان نورانی پیامبر اکرم را در ذهن مرور کنند که پیامبر فرمودند :

انی
تارک فیکم الثقلین کتاب الله و عترتی اهل بیتی و انهما لن یفترقا حتی یردا علی
الحوض و انکم لن تضلوا ما ان تمسکتم بهما.

پیامبر
فرمودند من از بین شما میروم ولی دو چیز گرانبها (کتاب الله و عترتی ) را به
یادگار میگذارم اگر کسی به دنبال سعادت دنیا و اخرت است باید به این دو تمسک کند.
چرا که اگر کسی یک عنصر را گرفت و دیگری را رها کرد همچون پرنده ای است که بایک
بال میخواهد پرواز کند که میسر نیست و عاقبت سقوط خواهد کرد .

جامعه
ای میتواند زمینه سعادت و رشد را مهیا کند که در ان جامعه عدالت اجتماعی برقرار
باشد ،جامعه ای که ارزشهای الهی در ان جامعه استوار باشد ،جامعه ای که بر مبنای
دین و اخلاق اسلامی قدم بردارد ،این چنین جامعه ای ،مصداق یک جامعه رشد یافته
میباشد. و شرط اساسی برای رسیدن به این
چنین جامعه ای حکومت قران و رهبری یک انسان معصوم میباشد که افراد ان جامعه در
سایه عمل به ایات قران و اطاعت از امام میتوانند یک جامعه ولوی و ولی محور را
بسازند .

لذا
میبینیم حضرت زهرا سلام الله علیها در این بیانات سه عنصر اساسی را مطرح میکنند و
ابتدا میفرمایند

وَ الْعَدْلَ
تَنْسیقاً لِلْقُلُوبِ ،
عدالت همچون نخ تسبیح که دانه های تسبیح را کنارهم جمع میکند ،افراد را در کنار
یکدیگر جمع میکند و افراد در بعد اجتماعی ،سیاسی ،احزاب ،فردی ،خانوادگی و… کنار
هم در سایه عدالت زندگی میکنند واجرای عدالت ان طور که باید و شاید باید حاکم
عادلی باشد تا ان را به خوبی اجرا کند لذا
در فراز دیگر و بیان عنصر دوم حضرت میفرمایند :

و
طاعتنا نظاما للمله جامعه اسلامی که
پیشتاز در اجرای عدالت میباشد باید از نظامی عادلانه و انسانی برخوردار باشد به
همین جهت خداوند متعال ،اطاعت از شایسته ترین بندگان خویش یعنی خاندان وحی و رسالت
را برای امت نظام قرار داده چرا که انها افرادی معصوم هستند و از هر گونه اشتباه و
خطایی مصون هستند و به مصالح و مفاسد علم و اگاهی دارند و قدمی برخلاف مصالح
بندگان و افراد جامعه برنمیدارند .و در بیان عنصر سوم یعنی امامت حضرت میفرمایند
:و امامتنا امانا للفرقه

امامت
ما برای ایمنی از پراکندگی و تفرقه ها مقرر شده است . چرا که اگر کسی برا صراط
قران و اهل بیت قدم بردارد و جامعه اینچنین باشد فرقه های گوناگون پدید نخواهد امد
و افراد جامعه مطیع محض امر امام خواهند شد .