تربیت مهدوی(۱)

در زمینه مباحث مهدویت ، تربیت یعنی شکوفایی ورشد استعداد های انسان اعم از روحی وجسمی برای رسیدن به سعادت الهی است البته رسیدن به این مقام با محوریت صاحب وحجت حیّ است.

یعنی در برای رسیدن به اهداف کامل و دقیق تربیتی باید همه ساحت های انسان مورد نظر باشد و همچنین صاحب حیّ اصلی هم در فرایند تربیت نفش اساسی خواهد داشت.

یکی از مهم ترین فرصت های ایجاد ارتباط با امام زمان به عنوان اینکه ایشان مربی حقیقی ما انسانها هستند و بهترین بستر برای استفاده از معارف ناب ایشان ، بزرگداشت تولد امام زمان (ع) می باشد.

شاید برای شما سوال مطرح شود که چگونه بزرگداشت تولد این امام همام در تربیت انسان دخالت خواهد داشت ونقش آفرینی می کند؟

همان طور که می دانید انسان دارای ابعاد مختلفی میباشد و علاوه بر اینکه از جسم ظاهری بر خور دار است دارای روح هم می باشد و خداوند به واسطه همان انسان را از سایر موجودات متمایز کرده است ، انسان دارای فکر ، اندیشه و تعقل است و عواطف وگرایشات مختلفی دارد و رفتار انسان فقط از غرائز حیوانی که در او وجود دارد سرچشمه نمی گیرد بلکه او با دیگر حیوانات در ارتباط است و از آنها تاثیر میگیرد و تاثیر هم میگذارد.

اگر بخواهیم ساحت های انسان را در یک نگاه کلی تقسیم بندی کنیم در حوزه فردی شامل بینش ، گرایش و رفتار می شود و در حوزه ارتباطات انسان با موجودات دیگر به ساحت سیاسی ، اجتماعی ، فرهنگی ، الهیاتی و … تقسیم شود.

پس تربیت در اصل یک نوع رشد هماهنگ این ابعاد وساحت هاست و غفلت از هر یک از این ساحات در امر تربیت ، موجب میشود که فرایند رشد انسان به نتیجه مطلوب نرسد و آن کمال وسعادتی که خداوند برای انسان در نظر گرفته است نافرجام خواهد شد.

بنابراین ما برای رسیدن به تربیت مهدوی باید همه ابعاد خود را مورد توجه قرار دهیم از آنها غافل نباشیم و آنچه که موجب آزار و اذیت امام زمان(علیه السلام) خود می شود دوری کنیم.

این مبحث ادامه دارد ….

صادق سلیمانی