برای آرامش غریزه چه باید کرد؟
۱ـ ارضاء غریزه در حد نیاز طبیعی نه زائد بر آن.
۲ـ جلوگیری از تهیج و تحریک آن.
انسان از لحاظ حاجات طبیعی مثل چاه نفت می باشد که تراکم و تجمع گازهای داخلی
آن خطر انفجار را به وجود می آورد در این صورت باید گاز داخل در آن را خارج کرد و به آتش
داد و این آتش هرگز با طعمه زیاد نمی توان سیر کرد.
اینکه اجتماع به وسائل مختلف سمعی و بصری و لمسی موجبات هیجان غریزه را فراهم
کند و آنگاه بخواهد با ارضاء غریزه دیوانه شده را آرام کند میسر نخواهد شد. چون
بعضی بر این قائلند، که باید جوانان را آزاد و رها کنیم و بعد از مدتی که اشباع و
سیر شدند دیگر برایشان عادی خواهد شد و مفسده بر آن بار نخواهد شد.
هرگز بدین وسیله نمی توان آرامش و رضایت ایجاد کرد ، بلکه بر اضطراب و تلاطم و
نارضایتی با هزاران عوارض روانی ناشی از آن افزوده می شود.
تحریک و تهیج بی حساب غریزه جنسی عوارض وخیم دیگری از جمله بلوغهای زود رس و
پیری و افسردگی را در پی خواهد داشت.
———————————————————
منبع : مجموعه آثار مصباح یزدی ـج ۱۹ـ ص۴۶۰