ولایت مطلقه پیامبر و اهل بیت در قرآن

ولایت مطلقه رسول خدا و اهل بیت در قرآن
قرآن کریم در موارد زیادی ولایت پیامبر(ص) را بر مؤمنان ذکر می کند از جمله ولایت در ابلاغ وحی، ولایت در قضاوت و زعامت سیاسی و ولایت بر جان و مال مسلمانان و غبره.
یکی از بارزترین آیات دال بر ولایت نبوی، آیۀ« النبی اولی بالمومنین من انفسهم»(۱)می باشد. در این آیه به صراحت بیان می فرماید که پیامبر(ص) از مؤمنان به خودشان سزاوارتر است. این اولویت همان ولایت را می رساند که به صورت مطلق آمده و همۀ امور شخصی، اجتماعی، تکوینی و اعتباری را شامل می شود.
قرآن کریم علاوه بر پذیرفتن ولایت نبوی، ولایت اهل بیت پیامبر را اشاره می کند. آیاتی در قرآن آمده که اشاره بر ولایت ائمه معصومین می کند. در این آیات هر چند به صورت لفظ نام آنها را ذکر نمی کند و لکن با ذکر اوصافی از آنان و با پشتوانۀ روایات معتبر از پیامبر(ص) که شیعه و سنی آنرا نقل کرده اند، ولایت اهل بیت (ع) را می رساند.
یکی از آیاتی که اشاره به ولایت اهل بیت(ع) می کند، آیۀ« انما ولیکم الله و رسوله و الذین آمنوا …»(۲) می باشد. بسیاری از مفسران اهل سنت تصریح دارند که در شأن حضرت علی(ع) نازل شده است.
از آنجایی که همه ولایت ها بر هم عطف شده و ولایت وصی مقید نشده، ولایت مطلقه امیرالمومنین را می رساند.
نکته ای که لازم است در اینجا متذکر شویم این است که ولایتی که شیعه برای اهل بیت قائل است اعم از زعامت جامعه می باشد و بسیار فراتر از اداره جامعه می باشد.
حکومت یکی از فروع بسیار کوچک امامت و ولایت است.(۳)
۱.احزاب، آیه ۶.
۲.مائده، آیه ۵۵.
۳.امامت و رهبری، مطهری، ص۷۱.