تو سرنوشت زمینی، که اتفاق می‌افتد

حریرِ نور غریبش، بر این رواق می‌افتد اگرچه ماه شبی چند در محاق می‌افتد تو بایدی و یقینی، نه اتفاقی و شاید تو سرنوشت زمینی، که اتفاق می‌افتد تو «ماه»‌ی و شده فواره برکه‌ای به هوایت بگو نمی‌رسد؛ آیا از اشتیاق می‌افتد؟ به روی…