ابراهیم، لوط، اسحاق و یعقوب به تعبیر آیه ۷۳ سوره انبیاء، علاوه بر پیامبر بودن امامانی هدایت گر هستند (جعلناهم ائمه یهدون بامرنا) آیا این هدایت گری تشریعی و ظاهری و به معنای «ارائه طریق» است و یا اینکه تکوینی و باطنی و به معنای «ایصال…

با توجه به توضیحات نکته قبل معلوم می شود که هدایت تشریعی صرفا «ارائه طریق» و نشان دادن راه است و جنبه ای ظاهری دارد اما هدایت تکوینی «ایصال به مطلوب» و رساندن به سر منزل مقصود است و جنبه باطنی دارد. برای درک دقیق تر این دو…

اولین ویژگی که در آیه ۷۳ سوره انبیاء برای امامت چهار پیامبر الهی (ابراهیم، لوط، اسحاق و یعقوب) ذکر شده است هدایت گری است. معنای این هدایت گری چیست؟ برای پاسخ به این سوال لازم است ابتدا «هدایت» را به صورت کلی معنا کنیم. هدایت به…

خداوند متعال مى‌فرماید: «و لقد کتبنا فى الزبور من بعد الذکر ان الارض یرثها عبادى الصالحون؛ ما در زبور بعد از ذکر نوشتیم که بندگان صالح من وارث زمین خواهند شد.»(۱) مقصود از «زبور» در آیه، زبور داوود و مراد از «ذکر»، تورات…

در نکات قبلی در محضر آیه ابتلاء (سوره بقره آیه ۱۲۴) بودیم و دست کم سه پیام را از این آیه شریفه در مورد «امامت عامه» استفاده کردیم (برتری امامت بر نبوت، عصمت امام در تمام عمر و انتخاب انحصاری امام تنها به دست خداوند متعال) در…

خداوند سبحان در آیه ۱۰۵ سوره انبیاء می فرماید: «وَ لَقَدْ کَتَبْنا فِی الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّکْرِ أَنَّ الْأَرْضَ یَرِثُها عِبادِیَ الصَّالِحُون» یعنی «همانا ما پس از تورات در زبور نوشتیم که: زمین را بندگان شایسته ما به میراث…

  در نکات قبلی به محضر دو آیه از آیات قرآن شرفیاب شدیم و برخی از ویژگی و خصائص امامت عامه را از آنها استفاده نمودیم. هر چند آیات دیگری نیز در قرآن کریم در خصوص «امامت عامه» وجود دارد (مانند: بقره: ۳۰-۳۳، اسراء: ۷۱، سجده: ۲۴ و ...) اما…