تلاوت کننده و تفسیر کننده حقیقی قرآن
زیارت آل یاسین از جمله زیارتهای مشهور امام زمان(علیه السلام) است.در این زیارت ۲۳ سلام آمده که با خواندن این زیارت و دقت در معانی آن شناخت و معرفت ما نسبت به حضرت ولی عصر(عجل الله تعالی فرجه) بیشتر می شود.
در سلام ششم که با عنوان تلاوت کننده و تفسیر کننده حقیقی قرآن آورده ایم، میخوانیم:
السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا تَالِیَ کِتَابِ اللَّهِ وَ تَرْجُمَانَهُ
سلام بر تو اى تلاوت کننده کتاب خدا و تفسیر کننده آیات او
تالی
درپی رونده .اسم فاعل است از تِلو بمعنی پس چیزی رفتن است .(غیاث اللغات ). پیروی کننده
تال . تلاوت کننده . قاری . خواننده ٔ قرآن و جز آن
تلاوت گر کامل و به جای آورنده حق تلاوت هستند بنا به این حدیث :
مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ أَبِی وَلَّادٍ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ-
الَّذِینَ آتَیْناهُمُ الْکِتابَ یَتْلُونَهُ حَقَّ تِلاوَتِهِ أُولئِکَ یُؤْمِنُونَ بِهِ قَالَ هُمُ الْأَئِمَّهُ ع.۱
ابى ولاد گوید: از امام صادق (ع) از قول خداى عز و جل پرسیدم (۱۱۵ سوره بقره):
«آن کسانى که به آنها کتاب را دادیم آن را چنانچه شایسته است مىخوانند، آنان بدان ایمان دارند» فرمود: ایشان ائمه (ع) هستند.
وَ تَرجُمانَهُ «روشنگر حقایق قرآن»
تَرجُمان و تَرجَمان : در لغت : مفسِّر ، شارح ، سخنگو و بیان کننده و روشنگر ، و نیز فصیح و خوش بیان و خوش تقریر را گویند. همچنین ترجمان کسی است که لغتی را از زبانی به زبان دیگر تقریر کند ، و این واژه معرّبِ ترزیان است. قرآن کریم را ترجمانی لازم است که از معانی بلند و عمیق آن آگاه و به حقایق آن آشنا و دانا ، و بر شرح و بیان آن توانا باشد. مولای متقیان علی (علیه السّلام) فرماید: « وَ هذَا القُرآنُ إِنَّما هُوَ خَطٌّ مَسطُورٌ بَینَ الدَّفَّتَینِ، لا یَنطِقُ بِلِسانٍ، وَ لابُدَّلَهُ مِن تَرجُمانٍ ، وَ إِنَّما یَنطِقُ عَنهُ الرِّجالُ(نهج البلاغه : خطبه ۱۲۳.)؛ و این قرآن جز این نیست که خطّی منقوش [ و نوشتاری مضبوط] بین دو جلد است ، به زبانی گویا نمی باشد و از ترجمان وبیانگر ناگزیر است ، و فقط رجال [ و رادمردان] از آن سخن گویند و بیانگر آن باشند». در قرآن کریم بیان همه چیز آمده است و هیچ موضوعی از آن فروگذار نشده است ، و هیچ تر و خشکی نیست مگر اینکه در کتاب مبین گنجانیده شده است،( سوره نحل : آیه ۸۹ ؛ سوره انعام : آیه ۳۸و ۵۹)امّا شرح و تفسیر و توضیح و برآوردن حقایق و اسرار نهفته در آن فقط از ائمّه اطهار (علیهم السّلام) ساخته است که قرآن در بیت ایشان نازل گردیده و علوم آن به سینۀ آنان سپرده شده است.
امامان مـعـصـوم علیهم السلام مترجمان و مفسران حقیقى وحى الهى هستند. قرآن در خانه آنان فرود آمده و صاحبان خانه از آنچه در خانه است از همگان آگاهتر وداناترند.۲
همه قرآن را غیر ائمه جمع نکرده و تنها ایشان همه آن را میدانند
امام باقر علیه السلام فرمود: جز دروغگو هیچ کس از مردم ادعا نکند که تمام قرآن را چنان که نازل شده، جمع کرده است، و کسى جز على بن ابى طالب و امامان پس از وى علیهم السلام آن را چنان که خداى تعالى فرستاده، جمع و نگهدارى نکردهاند.
و فرمود: جز اوصیاء پیغمبر کسى را نرسد که ادعا کند ظاهر و باطن تمام قرآن نزد اوست.
راسخون در علم همان ائمه علیهم السلام میباشند
۱- امام صادق علیه السلام فرمود: مائیم راسخون در علم و ما تأویل قرآن را میدانیم.
۲- یکى از دو امام باقر یا صادق علیهما السلام راجع بقول خداى عز و جل (۶- سوره ۳) «و جز خدا و راسخون در علم تأویل قرآن را نمیدانند» فرمود: پیغمبر صلّى اللَّه علیه و آله بهترین راسخ در علم است.
خداى عز و جل همه آنچه را از تنزیل (معنى مطابقى) و تأویل (معنى التزامى) نازل فرمود باو آموخته است، چیزى را که خدا تأویلش را باو نیاموخت بر او نازل نفرمود و اوصیاء پس از وى هم تمام آن را میدانند، و کسانى که تأویل آن را نمیدانند (شیعیان) هر گاه عالمشان چیزى از روى علم بفرماید (ایمان مىآورند و میپذیرند) چنانچه خدا ایشان را پذیرفته و فرموده است «میگویند ایمان آوردیم، همه قرآن از جانب پروردگار ماست» و قرآن خاص و عام و محکم و متشابه و ناسخ و منسوخ دارد و راسخون در علم همه را میدانند.
۳- امام صادق علیه السلام فرمود: راسخون در علم امیر المؤمنین و امامان پس از وى علیهم السلام میباشند.۳
۱. الکافی (ط – الإسلامیه) ؛ ج۱ ؛ ص۲۱۵
۲. أصول الکافی / ترجمه مصطفوى ؛ ج۱ ؛ ص۳۳۲
۳. أصول الکافی / ترجمه مصطفوى ؛ ج۱ ؛ ص۳۰۸
منابع:
۱- کلینى، محمد بن یعقوب بن اسحاق، الکافی (ط – الإسلامیه)، ۸جلد، دار الکتب الإسلامیه – تهران، چاپ: چهارم، ۱۴۰۷ ق.
۲- کلینى، محمد بن یعقوب – مصطفوى، سید جواد، أصول الکافی / ترجمه مصطفوى، ۴جلد، کتاب فروشى علمیه اسلامیه – تهران، چاپ: اول، ۱۳۶۹ ش.