ولایت یعنی صاحب اختیار بر تمام شئون مومنان
ولایت علی علیه السلام هرگز در محدوده تنگ «محبت» خلاصه نمی شود.
هر چند ولایت آسمانی علی علیه السلام، شیعیان را غرق در محبت او و فرزندانش نموده است اما هرگز پیامبر اکرم (صلی الله علیه آله) در غدیر خم، به صرف محبت ورزیدن به علی علیه السلام تاکید نکرد بلکه در خطبه غدیر به روشنی و صراحت سخن از «صاحب اختیار» بودن علی نمود و جای هیچ عذر و بهانه ای را باقی نگذاشت.
در فرازی از این خطبه شریف می خوانیم: «خداوند متعال اطاعت او [علی علیه السلام] را به نیکویى بر تمام گروههاى مهاجر و انصار و تابعین آنان، و بر حاضر و غائب و عرب و عجم و کوچک و بزرگ و عبد و آزاد و بر هر خداپرستی واجب کرده است، فرمان علی لازم الاجراء و سخنش مقبول و دستورش دارای نفوذ است، مخالف او ملعون و پیرو او مشمول رحمت خداوند است، و هر کس او را تصدیق کند و بدو گوش بسپارد و از او اطاعت کند مشمول غفران خداوند گردد.»[۱]
آری بیان صریح خطبه غدیر، جائی برای این تصور ـ که در غدیر خم تنها بر محبت علی پیمانی ستانده شد ـ باقی نمی گذارد.
پی نوشت:
[۱] الاحتجاح علی اهل اللجاج، ج۱، ص ۵۹.