«محبت امام در عصر ظهور»سیره حضرت در حکمرانی و تحقق عدالت جهانی۹۷
«محبت امام در عصر ظهور»سیره حضرت در حکمرانی و تحقق عدالت جهانی۹۷
برخی از سر عناد و برخی از سر جهل چهره ای خشن و عبوس و ای بسا بی پروا و بی منطق از منجی بشریت ارائه می کنند که هیچ مناسبتی با ایشان و بیت و خانه ای که در آن پرورش یافته اند ندارد. او (عج) از سلاله همان پیامبر است که خداوند متعال او را «رحمه للعالمین» می داند پس چگونه می توان چنین ثمره مبارکی را از این شجره رحمت و عطوفت، فردی خشن و عبوس دانست؟ آری او در مقابل دشمنان قسم خورده ای که در تحقق عدالت جهانی مانع تراشی می کنند «خشن» است و برای خدا خشمی مقدس اعمال می کند اما در مقابل عموم مردم و مخصوصا رنج دیدگان و مستضعفان و زیردستان پیام آور مهر و محبت خواهد بود.
امام رضا علیه السلام محبت امام را نسبت به مردم از محبت مادر نسبت فرزند بیشتر می داند و می فرماید: «او براى مردم از خودشان سزاوارتر و از پدران و مادرانشان مهربانتر و در برابر خداوند از همه متواضعتر است. آنچه به مردم فرمان مىدهد، خود بیش از دیگران به آن عمل مىکند و از آنچه مردم را نهى کند، خود بیش از همگان از آن پرهیز مىکند.»[۱]
[۱] الزام الناصب، ص ۱۰.