«دو احتمال در معنای ارتباطات عصر ظهور»سیره حضرت در حکمرانی و تحقق عدالت جهانی۹۵

«دو احتمال در معنای ارتباطات عصر ظهور»سیره حضرت در حکمرانی و تحقق عدالت جهانی۹۵
قیام امام زمان (عج) یک قیام فردی نیست بلکه یک حرکت اجتماعی است که ملیون ها نفر در آن حضور دارند. این حرکت اجتماعی گسترده ـ که در تاریخ بشر در این مرتبه از گستردگی نمونه نداشته است ـ نیازمند به انسجام و ارتباط هر چه بیشتر اعضای آن با یکدیگر و با عضو اصلی ـ که امام (عج) می باشد ـ است. روایاتی چند این ارتباط عمیق را تصویر کرده اند. امام صادق علیه السّلام فرمود: «مؤمن در زمان قائم (علیه السّلام) برادرش را در مغرب مى‏بیند درحالى‏که خود در مشرق باشد و هم‏چنین آن‏که در مغرب است، برادرش را در مشرق مى‏بیند.» ‏^[۱]و نیز آمده است که «افرادی که در دور دست ها قرار دارند به او نزدیک هستند»^[۲] و امام به راحتی با آنها ارتباط برقرار می کند. در معنای این روایات دو احتمال وجود دارد:

الف. امام با اعمال ولایت تکوینی و قدرت اعجاز گونه این ارتباط عمیق و دقیق را محقق می سازد.

ب. امام علیه السلام از ظرفیت موجود در «وسایل ارتباط جمعی» مثل تلفن و اینترنت و ماهواره و … بهره می برد.

آری وسائل ارتباط جمعی که امروز در دسترس ما هستند تنها کاربری منفی ندارند بلکه قابلیت استفاده در تحقق عدالت جهانی را دارند. امید است ما نیز از آنها به احسن وجه استفاده بریم و از طریق آنها پیام اسلام و تشیع را به گوش عالم برسانیم.

[۱] بحار الأنوار، ج ۵۲، ص ۳۹۱.

[۲] کمال الدین، ص ۳۶۸.