«نابودی گرگ صفتی»تکامل اخلاق در عصر ظهور۶۰

«نابودی گرگ صفتی»تکامل اخلاق در عصر ظهور۶۰
در روایتی معروف، درتوصیف زمانه پس از ظهور امیر المومنین علیه السّلام می فرماید: «… میش و گرگ در یک محل مى‏چرند و کودکان با مار و عقرب‏ها بازى مى‏کنند و این گزندگان به آنان آسیبى نخواهند رسانید، بدى از بین رفته و نیکى باقى خواهد ماند.»^[۱]در توضیح این روایت شریف دو احتمال وجود دارد:

الف. امام زمان (عج) پس از قیام جهانی خود نه تنها ظالمان عالم را نابود می کند بلکه به صورتی معجزه وار ریشه درندگی و تجاوز و ظلم را خشک می کند تا حدی که نه تنها در بین انسانها ظالمی پیدا نمی شود بلکه در میان حیوانات نیز ریشه ظلم برچیده می شود و گرگها و عقرب ها و … از ظلم به حیوانات و انسانها دست می کشند.

ب. این روایت معنائی کنائی دارد یعنی به حدی عدالت در جامعه مهدوی ظهور پیدا می کند که «درنده خوئی» از بین می رود و دیگر انسانهای «گرگ صفت» وجود نخواهند داشت تا در حق زیردستانی که به منزله «میش» هستند ظلمی روا دارند همانطور که مردمان «عقرب صفت» که به آزار دیگران می پردازند از بین خواهند رفت.

[۱] عقد الدّرر،  باب ۷، ص ۱۵۹.