۴۶. ادعای سید محمد جونپوری
یکی از مهمترین جنبش های مهدی گرایانه سنی در هند متعلق به محمد جونپوری است. نامبرده در ۸۴۷ ق متولد و در ۹۱۰ ق در گذشت. پیروان وی تا به امروز نیز در هند زندگی می کنند. درباره این گروه آثاری از قدیم و جدید نوشته شده است. سید محمد در سفر به حج در سال ۹۰۱ شعار «من اتبعنی فهو مومن» به زبان راند و در ۹۰۳ دعوت مهدویت خود را کامل ساخت و تحت پیگرد قانونی قرار گرفت وی به قندهار و فراه گریخت و در همانجا در گذشت. پیروانش پس از مرگ او نیز در هند نفوذ داشته اند. (فهرست واره کتابهای فارسی، ج ۱۱، ص ۴۳۸)
در گزارش های دیگری آمده است که جونپوری در اواخر عمر ادعای مهدویت را ترک نمود و در هند گوشه عزلت گزید و به طریق سایر مشایخ سلوک کرد. (ر.ک: منتخب التواریخ، ج ۳، ص ۳۲) دیگری می گوید: «در زمان رحلت حضرت میر سید محمد جونپوری در فراه حاضر بودم که از دعوی مهدویت ابا آورد و فرمود که من مهدی موعود نیستم» (همان، ص ۳۳)
بر اساس برخی دیگر از گزارش ها او مردم را از نسبت دادن مهدویت به خویشتن منع نکرد بلکه نام پدرش را عبد الله و نام مادرش را آمنه گذاشت و همین را در میان مردم شایع کرد و کتابی در اصول مذهب خویش نوشت. در این کتاب آورده است که وی مهدی موعود است و از ابوبکر و عمر و علی و بلکه از آدم و نوح و عیسی و موسی هم برتر است. به نظر او تنها دو مسلمان واقعی در جهان وجود دارد، او و محمد (صلی الله علیه و آله) و بقیه انبیاء و مردم ناقص الایمان هستند. (ر.ک: المهدی المنتظر فی ضوء الاحادیث و الآثار الصحیحه، ص ۹۷ و ۹۸)
