۶۵. ادعای میرزا حسینعلی نوری ۱

میرزا حسینعلی در ۱۲۳۳، در تهران به دنیا آمد و آموزش های مقدماتی را زیر نظر پدر و معلمان گذراند. در زمان ادعای بابیت سید علی محمد شیرازی، – که شرح آن گذشت – او جوانی ۲۸ ساله و ساکن تهران بود که در پی تبلیغ نخستین پیرو باب، «ملاّ حسین بشرویه ای» در شمار نخستین گروندگان به باب درآمد و از آن پس یکی از فعال ترین افراد بابی شد و به ترویج بابیگری پرداخت. (مطالع الانوار: تلخیص تاریخ نبیل زرندی، ج۱، ص۸۵، ۸۸ و ۹۱)

چنانچه گذشت «مَنْ یُظْهرُه الله» موعودی است که باب بسیار از او یاد کرد. او در کتاب بیان فارسی، خود را مبشر این موعود خوانده و پیروانش را به ایمان آوردن به این مظهر جدید – که به مراتب اعظم و اشرف از ظهور خود اوست – سفارش و تأکید کرده بود که «وقت ظهور من یظهره الله را جز خداوند کسی عالم نیست». (نقطه الکاف، ج۱، به نقل از بیان فارسی)

بسیاری ادعای «من یظهره اللهی» نمودند و به تعبیر برخی «کار به جایی رسید که هر کس بامدادان از خواب پیشین برمی خاست، تن را به لباس این دعوی می‌آراست» (هشت بهشت، ج۱، ص۳۰۳) در این میان اقبال میرزا حسینعلی بیش از دیگران بود؛ وی نیز زمزمه «من یُظهِرُهُ اللهی» ساز کرد و با ارسال نوشته های خود به اطراف و اکناف، رسماً «بابیان» را به پذیرش آیین جدید فراخواند و دیری نگذشت که بیش‌تر آنان به آیین جدید ایمان آوردند. (نقطه الکاف، ج۱، صما مج)

بنابراین اولین ادعایی او موعود بودن و «من یظهره الله» بودن است که رسما به انکار اصل اصیل مهدویت در دین اسلام می پردازد.

پوستر با کیفیت بالاتر