متن های تاثیر گذار برای امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف

خیس شدن چشم در فراغ امام زمان کافی نیست.

باید با تمام وجود، با گوشت و پوست و استخوانمان برای ظهور ایشان آماده باشیم.

یکی از اولین شرایط این آمادگی این است که عدالت پذیر باشیم، چراکه امام زمان قرار است حکومتی بر پایه عدالت بنا نهند و ما باید عدالت پذیری را از قبل، تمرین کرده باشیم و بر آن گردن نهیم و الا چگونه میتوانیم توقع داشته باشیم که یک جهان این عدالت را بپذیرد.

هیچوقت یک بازیکن فوتبال را بدون تمرین قبلی به مسابقه فینال نمیفرستند.

لذا ما نیز نباید توقع داشته باشیم که در ظهور حضرت حجت تاثیر گذار باشیم وقتی خودمان را برای شرایط بعد از ظهور آماده نکرده ایم. وقتی خودمان را برای پذیرش عدالتی که ممکن است به ضررمان باشد چگونه میتوانیم وارد آن دوران بشویم.

وقتی در زندگی روزمره­مان عدالت اجرا شود و برخلاف میل­مان باشد، اگر ابرو در هم بکشیم و ترش­رویی کنیم، نشان می­دهد هنوز آماده ظهور امام زمان نیستیم، چرا که بعد از ظهور ایشان قرار است عدالت در سرتاسر جهان اجرا شود.

ظهور امام زمان به صورت اتفاقی پیش نمی آید، ما بایستی خودمان را برای ظهور ایشان آماده و مهیا کنیم، در اینجا به صورت بسیار خلاصه لوازم فرج امام زمان را ذکر میکنیم:

1)آمادگی عقلی و فهم بشر نسبت به معنای عدل؛ ۲) آمادگی معنوی، ایمانی و اخلاقی، و پیوند قلبی با امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف که مستلزم اصلاح نفس است؛ ۳)  پیوند دینی و عاطفی با مؤمنین؛ ۴) آمادگی برای مبارزه و رویارویی با زورگویان؛ ۵) آمادگی جسمی؛ ۶) تقویت عزم و اراده؛ ۷) تقویت بصیرت؛ ۸) تقویت معرفت عمومی ۹) ایجاد اصلاح عمومی ۱۰) ایجاد رفاه عمومی؛ ۱۱) ایجاد امنیت عمومی؛ و تلاش به قدر توان برای برطرف کردن هر نقص و کمبودی که در جامعه وجود دارد.

شاید چیزی خطرناک تر از انتظار امام زمان ظهور ایشان را دور نکند.

اما انتظار تحریف شده.

انتظاری که باعث میشود شما را به صبر بر ظلم وامیدارد و میگوید دندان بر جگر بگذارید تا روزی اتفاقی بی افتد و امام زمان ظهور کند و همه را ریشه کن کند.

این انتظار تحریف شده است. منتظر حقیقی صبر بر ظلم نمیکند، با ظلم مبارزه میکند و مقدمه چینی میکند برای ظهور ایشان

ظهور امام زمان یک اتفاق بیگ بنگی نیست که ناگهان بوجود بیاید.

ما بایستی مقدمات آن را فراهم کنیم.

یکی از مهمترین مقدمات آن ایجاد حکومت اسلامی در ابعاد کوچکتر است و بدون انجام این مهم ظهور ایشان محقق نمیشود.

انتظار فرج ساختمان عظیمی است که اگر میخواهیم آن را در وجودمان بنا کنیم بایستی ابتدا ستون های آن را بوجود بیاوریم تا این ساختمان برپا شود و بااستحکام باقی بماند.

انتظار فرج پنج ستون اصلی دارد.

اول: اعتراض به وضع موجود

دوم: آگاهی از وضع مطلوب

سوم: اعتقاد و امید به تحقق وضع مطلوب

چهارم: اشتیاق به وضع مطلوب

پنجم: اقدام برای تحقق وضع مطلوب

وقتی این ستون ها و ارکان را در جانمان محقق کنیم خودبخود ساختمان انتظار در وجودمان محقق میشود و ما تبدیل به یک منتظر واقعی میشویم

چرا چند دهه است که هالیوود دارد ظهور یک منجی را تبلیغ میکند؟

مگر قرار نیست با ظهور منجی و امام زمان بساط ظالمان برداشته شود؟ پس چرا چنین خودشان در چنین فیلم هایی سرمایه گذاری میکنند؟

آنها میخواهند معنای منجی و معنای انتظار برای مردم را تغییر دهند، هالیوود همواره منجی ای را نشان میدهد که بدون مقدمه ناگهان ظهور پیدا میکند و بساط ظلم را ریشه کن میکنند.

اینگونه مردم را وامیدارند که نسبت به ظلم بی تفاوت باشند، چرا که هر وقت منجی صلاح بداند ظهور میکند و ظلم را نابود میکند.

طبق فرمایش امام صادق (ع) در جان منتظر دو عشق و شوق وجود دارد.

اول عشق به حق و دومی عشق به خلق

عشق به حق یعنی عشق به خداوند و عشق به وجود آمدن عدالت

عشق به خلق یعنی منتظر فقط به فکر خودش نیست، فقط نمیخواهد اوضاع خودش بهتر شود بلکه میخواهد مشکلات مردم نیز حل شود، میخواهد مردم از شر زنجیرهای ظلم خلاص شوند و طعم عدالت در جامعه را بچشند.

این دو عشق باید در وجود منتظر وجود داشته باشد چرا که این دو در وجود امام زمان نیز وجود دارد.

بشین، بشین، بشین

راحت باش، راحت باش، راحت باش

بخواب، بخواب، بخواب

اینها فرامین نفس اماره ماست که همواره ما را به راحتی و تنبلی دستور میدهد.

حال این نفس اماره بازیگوش که از تمام مسئولیت ها فراری است، سعی میکند مفاهیمی که ما را به مسئولیت وامیدارد را تغییر دهد تا با تن پروری اش منافات نداشته باشد.

یکی از معانی که نفس اماره ما تغییر داده، معنای انتظار است.

نفس اماره آن را به این صورت معنا کرده که باید صبر کنی و بی تفاوت در سایه ای آسوده بگیری تا روزی که خود امام زمان ظهور کند. در حالی که معنای واقعی انتظار نیاز به حرکت، تلاش، کوشش و سختی کشیدن نیاز دارد، انتظار واقعی یعنی مقدمه سازی برای ظهور، یعنی تلاش برای هدایت جامعه و مبارزه تا پای جان در برابر ظلم که مطابق میل نفس اماره مان نیست.

آیا اینکه قرار است امام زمان ناگهان ظهور کنند، و سپس با یک اشاره تمام ظالمان نیست و نابود شوند برای شما خیلی عجیب است؟

احتمالا خیر

چرا که سالهای سال است که چنین مفهومی به ما القاء شده است، اما قرار نیست این اتفاق بیافتد، قرار نیست امام زمان بدون ایجاد مقدمات ظهور کنند و همچنین قرار نیست بعد از ظهور با یک اشاره تمام ظالمان ریشه کن شوند.

امام زمان برای ظهورشان نیاز به مقدماتی دارند که این مقدمات را منتظران واقعی محقق میکنند و بعد از ظهور ایشان نیز همه چیز طبق روال عادی پیش میرود اما با رهبری فوق العاده امام زمان پیشرفت مومنان و زوال ظالمان تسریع می یابد.

چوب همیشه در خودش یک آتش پنهان دارد، ولی تا وقتی که شعله ور نشود گرمایی هم تولید نمیکند و همچنان سرد و بی جان است.

انتظار هم تا وقتی صرفا در دل شخص منتظر است و به عمل نمی انجامد فایده ی زیادی ندارد. نیاز است انتظار در افعالش ظهور پیدا کند و او را به میدان عمل بکشاند.

منتظر باید علاوه بر علاقه به ظهور امام زمان و عدالت گستری ایشان در جامعه، سعی کند این مهم را تا جایی که میتواند در جامعه خودش محقق سازد.

در شبی زمستانی و سرد، مردی در خانه اش نشسته بود و از شدت سرما به خود میپیچید، سرما در تک تک اعضایش رسوخ کرده بود و دندان هایش به شدت به هم میخوردند.

اما تصور نکنید این مرد، فقیر بوده و نمیتوانسته آتشی برای خودش فراهم کند.، خیر

او نه تنها توانایی ایجاد آتش را داشت، بلکه کبریت و بخاری در یک متری او بودند ولی او اقدامی برای روشن کردن آنها نمیکرد و فقط میلرزید و میلرزید.

حتما برایتان سوال شده که چرا چنین رفتاری میکرد…

آن مرد فقط در انتظار رسیدن فصل بهار و گرمای خورشیدش بود و حاضر نبود برای گرم شدنش قدم از قدم بردارد. او حاضر نبود تا هنگام رسیدن بهار و هوای دلپذیرش تلاشی کند و گرمایی در مقیاس کوچک تر درست کند.

ماجرای این مرد، ماجرای کسانی است که تصور میکنند معنای انتظار برای فرج امام زمان (عج) فقط دست روی دست گذاشتن تا ظهور ایشان است.

در دین مبین اسلام برخی از اعمال جایگاه خاصی دارند

مثلا نماز به عنوان ستون دین معرفی شده است یا امر به معروف به عنوان مقوم دیگر اعمال معرفی شده است. اما در بین تمام این اعمال و افعال کدام با فضیلت تر است؟

طبق روایات بافضیلت ترین اعمال انتظار فرج است. (افضل الاعمال انتظار الفرج)

ولی آیا به نظر شما اینکه “روی صندلی راحتی مان در کنج خانه بنشینیم و انتظار بکشیم” با فضیلت ترین عمل باشد منطقی است؟

ظاهرا منطقی نیست و واقعا هم اینگونه نیست. معنای انتظار این نیست.

اینکه نسبت به جامعه بی تفاوت باشیم و در خانه مان منتظر ظهور حجت بنشینیم معنای تحریف شده انتظار است.

منظور از انتظاری که با فضیلت ترین عمل است، انتظاری است که ما را به حرکت بردارد و ما را وادارد تا جامعه مان را به سمت جامعه ی مهدوی که قرار است امام زمان بنا نهد حرکت دهیم.

انتظار افضل اعمال است

اما برای رسیدن به این بافضیلت ترین عمل باید شش پله را طی کنیم.

قدم اول قانع نبودن به وضع موجود است، یعنی باید بدانیم که وضع موجود بهترین وضع ممکن نیست.

قدم دوم اطمینان به فرج و متعلق آن است، یعنی منتظر باید یقین و اطمینان داشته باشد که در آینده عدالت جهانی که متعلق فرج است محقق خواهد شد.

قدم سوم اطمینان به برچیده شدن بساط ظلم در جهان است

قدم چهارم امید است، منتظر باید بداند که قطعا پیروزی امید با اوست و از شکست های موقتی ناامید نشود.

قدم پنجم انجام عمل و حرکت متناسب با ظهور است، یعنی نباید به یک گوشه نشستن و بی تفاوتی مبتلا شویم، بایستی برای ظهور حرکت کنیم

قدم ششم هم کسب قدرت سیاسی است، چرا که برای تسلط یافتن بر زورگویان باید با قدرت در مقابل آنها ظاهر شد و این مهم فقط با قدرت سیاسی کسب میشود.

امام زمان بعد از ظهور یک هدف دارد و آن هم تشکیل حکومت اسلامیی عدالت محور است.

ما اگر میخواهیم در این مسیر به ایشان کمک کنیم بایستی تا حدی که میتوانیم حکومتی را پای گذاری کنیم که تا هر مقدار که میتواند عدالت و اسلام را در جامعه برقرار کند.

مقام معظم رهبری در همین مورد قائل به این هستند که بدون ایجاد یک حکومت اسلامی در ابعاد کوچکتر، حکومت نهایی امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف ممکن نیست و جمهوری اسلامی به عنوان مصداق این حکومت، هرچه به سمت عدالت و اجرای احکام اسلامی پیشتر برود، ظهور نزدیک‌تر خواهد شد.

لذا وظیفه ما در این برهه زمانی این است که هر چقدر میتوانیم به دوام و تقویت این حکومت نقش آفرینی کنیم.

ظهور منجی تقریبا در تمام ادیان و مذاهب وجود دارد

زرتشتیان طبق گفته کتاب اوستا منتظر موعودهایی به نام سوشیانت هستند

در اندیشه هندوها موعود شخصی است به نام کَلکی، که منتظر ظهور او هستند.

یهودیان نیز منتظر موعود الهی هستند که روزی ظهور خواهد کرد و وارث زمین خواهد شد.

در آیین مسیحیت عقیده به انتاظر و ظهور موعود نسبت به دیگر ادیان توحیدی بیشتر به چشم میخورد و در انجیل بشارت های فراوانی در مورد موعود آخرالزمان آمده است.

اما سرمایه داران و زورگویان عالم این اعتقاد را تحریف کرده اند و اینگونه معنا کرده اند که باید صبر کنید و دندان روی جگر بگذارید و ظلم را تحمل کنید تا روزی خود منجی بیاید و همه چیز را درست کند، در صورتی که در واقع، ظهور منجی نبایستی باعث کرختی و ظلم پذیری ما بشود، ما بایستی تا جایی که میتوانیم شرایط را برای آمدن منجی آماده کنیم و جامعه را تا حدی که میتوانیم مانند زمانی کنیم که منجی عالم میخواهد ظهور کند.

انتظار یک طناب است

طنابی که دو جور میشود از آن استفاده کرد. میتوان آن را به دور خودمان ببنیدم و گره بزنیم تا نتوانیم حرکتی بکنیم یا میتوانیم با کمک آن خودمان را به سمت قله ظهور بالا بکشیم.

اگر انتظار را به معنای دست روی دست گذاشتن و صبر بدون عمل معنا کردیم در واقع همان طنابی است که دور خودمان میپیچیم و نمیتوانیم حرکت کنیم، اما اگر آن را به معنای مقدمه چینی و حرکت به سمت جامعه ایده آل امام زمان معنا کردیم، طنابی است که ما را بالا میکشد و به سمت ظهور حضرت حجت نزدیک میکند.

قناعت همیشه چیز خوبی نیست.

قناعتی که توصیه شده مربوط به امور مالی و دنیایی است اما در برخی از امور نه تنها نباید قانع باشیم، بلکه در مقابل باید حریص باشیم.

یکی از این موارد وضع موجود جامعه است. ما هیچگاه نباید به وضعی که در آن هستیم قانع باشیم بلکه باید سعی و تلاش کنیم تا به سمت بهتر شدن جامعه حرکت کنیم.

این ناراضی بودن در وضع جامعه و تلاش برای بهتر کردن آن یکی از مهمترین اصول انتظار برای امام زمان (عج) است.

انتظار یک عمل و آماده سازی است، آماده سازی برای هدفی که امام زمان (عج) برای آن هدف قصد قیام دارند.

پس برای اینکه یک منتظر راستین باشیم، بایستی ابتدا هدف امام زمان (عج) را کشف کنیم و بعد از آن برای محقق کردن آن، شروع به تلاش و حرکت نماییم.

پ ن: تولید متنهای کوتاه توسط مجموعه روشنگر برای نیمه شعبان