علوم مختلف هنگام ظهور ۱۲ برابر میشود!
روایات، جهان را در روزگار امام عصر (عج) ، جهانی متمدن و در اوج قدرت و پیشرفت علمی معرفی می کند. فرق اساسی پیشرفت در روزگار حضرت مهدی (عج) با جهان کنونی در این است که در آن زمان، بشر در عین این که بالاترین رشد علمی و صنعتی می رسد، به همان اندازه به تعالی اخلاق و کمال انسانی نزدیک می گردد.
دانش و علمی که امام عصر (عج) بر روی مردم می گشاید، قابل سنجش با پیشرفتی که بشر از نظر علمی داشته است، نیست و مردم نیز استقبال بیشتری به فراگیری دانش نشان خواهند داد؛ تا جایی که حتی زنان جوان ـ که هنوز سنی از آنان نگذشته است ـ آن چنان به کتاب خدا و مبانی مذهب آشنا می شوند که به آسانی، حکم خدا را از قران استخراج می کنند(بحارالانوار، ج ۵۲،ص ۳۵۲) .
روایاتی که درباره پیشرفت صنعت در عصر ظهور آمده است، نمایانگر دگرگونی شگرفی در این زمینه است؛ مانند روایاتی که می گوید: شخصی در مشرق، برادرش را در مغرب می بیند؛ (همان ص ۳۹۱)
حضرت را به هنگام سخنرانی، همه جهانیان می بینند؛ (کافی، ج۸، ص ۳۴۰؛ بحارالانوار، ج۵۲، ص ۳۳۶)
یاران حضرت از فاصله دور با هم سخن می گویند و سخن یکدیگر را می شنوند؛ (همان)چوب تعلیمی و بند کفش با انسان سخن می گویند؛ (مسند احمد، ج۳، ص ۸۹؛ فردوس الاخبار، ج ۵ ص ۹۸) ا
شیای درون خانه و دیوارهای خانه به انسان گزارش می دهند؛ (بحارالانوار، ج ۵۲،ص ۸۹؛فردوس الاخبار، ج ۵، ص ۹۸)
برای مسافرت در یک چشم به هم زدن به مقصد خود می رسند؛ (احقاق الحق، ج ۱۳، ص ۳۵۱؛ فردوس الاخبار، ج۲، ص ۴۴۹)
و نمونه های بسیاری که هر چند برخی از آنها ـ شاید‌ـ اشاره به اعجاز داشته باشد؛ ولی با توجه به همه روایات، آن دگرگونی را می توان دریافت.
در این راستا امام صادق (ع) فرمود: «علم و دانش، بیست و هفت حرف است و همه آن چه پیامبران آورده اند، تنها دو حرف آن است و مردم تاکنون جز با آن دو حرف، آشنایی ندارند و هنگامی که قائم ما قیام کند، بیست و پنج حرف دیگر را بیرون آورده، آن را میان مردم نشر و گسترش می دهد.» (بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۲۶؛ خرائج، ج۲، ص ۸۴۱)
از این روایت استفاده می شود که بشر هر چه از نظر علم و دانش پیشرفت کند، در روزگار حضرت مهدی (عج) به یک باره، بیش از دوازده برابر رشد و گسترش می یابد. (چشم اندازی به حکومت مهدی (عج) ، نجم الدین طبس، ص ۱۷۸)
واین شامل همه علوم و فنون ( چه علوم دینی و چه علوم طبیعی ) می شود . برای روشن شدن مطلب به چند نکته اشاره می کنیم:
یکم: بعد از عصر ظهور به یقین دریای دانش به روی امام مهدی و (به تبع آن به مردم جهان) گشوده خواهد شد که نه تنها به اندازه ای است که بر پیامبران و اولیا گشوده بوده است؛ بلکه بسیار بیش از آن است که آنان از دانش بهره داشته اند. طبعا از نظر علمی، جامعه بشری از پیشرفتی شگفت انگیز برخوردار بوده و دگرگونی چشمگیری در جهان دانش، فرهنگ و صنعت پدید خواهد بود.
به سخن دیگر، درک دانش و علمی که امام عصر(ع) بر روی مردم می گشاید، قابل سنجش با پیشرفتی که به بشر از نظر علمی داشته است، نیست و مردم نیز استقبال بیشتری به فراگیری دانش نشان خواهند داد تا جایی که حتی زنان جوان آنچنان به کتاب خدا و مبانی مذهب آشنا می شوند که به آسانی حکم خدا را از قرآن کریم استخراج می کنند. در ابعاد دیگر نیز پیشرفت شگفت انگیزی انجام خواهد گرفت؛ به عنوان نمونه؛ «شخصی در مشرق زمین، برادرش را در مغرب خواهد دید»، «حضرت را به هنگام سخنرانی، همه جهانیان می بینند»؛ «یاران حضرت از فاصله دور با هم سخن می گویند و سخن یکدیگر را می شنوند». چوب تعلیمی و بند کفش با انسان سخن می گویند»، اشیای درون خانه به انسان گزارش می دهند و … .
پس تغییراتی که در جامعه آن روز روی خواهد داد مافوق تصور و خیال ماست. دوم. دانشی که در عصر ظهور شکوفا شده و شعبه های مختلفی علم آشکار شده، منحصر در صنعت و اختراع نیست و ابعاد و زوایای مختلفی خواهد داشت؛ از جمله:
۱٫ تبیین کامل آیات قرآنی و گشوده شدن دانش های مختلف آن؛
۲٫ شکوفایی در علم بهداشت و درمان انسان ها؛
۳٫ رونق کشاورزی، دامداری و تأمین تغذیه در حد مطلوب با توجه به دانش بالای بشر؛
۴٫ گسترش ارتباطات و حمل و نقل سریع و شگفت آور بشر؛
۵٫ رشد صنعت و اختراع تجهیزات پیشرفته سمعی و بصری؛
۶٫ آموزش حکمت و معارف دینی و عقلی و … سوم. علم و دانش در آن عصر در جهت خدمت به مردم و آبادی زمین و تأمین زندگی و ایجاد رفاه و رشد و تعالی و تربیت انسانها است. امام زمان(عج) راه و روش هایی نو و دقیقی ارائه می کند که تا آن روز برای بشر ناشناخته بوده است. از آنجایی که راه اصلی رشد تولید و خودکفایی، بهره برداری از علوم و فنون و تخصص های ویژه و طرح ها و برنامه های ماهرانه است؛ علوم فنون بشری در آن عصر، با علوم و فنون در دوران پیش از ظهور، قابل مقایسه نیست. از این رو، پیشرفت هایی و رشد تولید و سرمایه در آن دوران، با هیچ دوره دیگر همانند نیست: امام زمان(عج) در همه زمینه ها، به دانش بشر تکامل می بخشد و چنان که در علوم الهی و ماورای طبیعی، همه اشتباهات و جهل های بشری را بر طرف می سازد و معیارهای درست در شناخت مبدأ و معاد را به انسان می دهد و در علوم مادی و تکنیک های رشد اقتصادی و سامان یابی زیست نیز راه و روش هایی شگفت آور، به انسانیت عرضه می کند و با شیوه های بسیار دقیق، نظام تولید و بهره برداری از منابع طبیعی را، رشدی توصیف ناپذیر می بخشد و بدین گونه مشکل کمبودها و نارسایی هایی را به کلی برطرف می سازد.
پس بشر در این دوران از هر حیث به کمال می رسد، بر عکس، عصر حاضر که هر چه علم و صنعت پیشرفت می کند مشکلات بشر نیز فزونی می گیرد و غیر قابل مهار می شود!! چهارم. روایت امام صادق(ع) قابل تأمل و تدبر است. امام(ع) می فرماید: « علم و دانایی از ۲۷ حرف تشکیل می شود، تمام آنچه پیامبران(تا کنون) آورده اند، دو حرف است و مردمان بیش از این دو حرف را تا کنون نشناخته اند. آن گاه که قائم ما قیام کند، ۲۵ حرف دیگر را آشکار سازد … ».(بحارالانوار، ج۵۲، ص۳۳۶)
احتمال دارد این روایت به معنای کثرت باشد و در آن مقدار دانایی بشر در دوران قبل از ظهور و پس از ظهور مقایسه شده و دانش های قبل از ظهور، بسیار ناچیز محسوب گشته است.
به یقین عنایات و تفضلات الهی در شکوفایی و تکامل علوم در آن عصر دخالت خواهد داشت، در عین حال که مردم نیز زمینه های لازم برای کسب علم و دانش را در خود فراهم خواهند ساخت، در روایت زیبایی از امام باقر(ع) آمده است: « قائم ما وقتی که قیام می کند، دست خود را بر سر بندگان می نهد و ( به تأیید الهی) نیروهای عقلانی توده ها را تمرکز می دهد و خردها را به کمال می رساند».( اذا اقام قائمنا وضع یده علی رؤوس العباد فجمع به عقولهم و اکمل به احلامهم».(بحار الانوار، ج۵۲، ص۳۳۶).