عشق و امید به جهان شعر مهدوی دور جدیدآورد او
تا که آید به جهان عشق و امید آورد او
بگذرد دوره غم دور جدید آورد او
تا که آید به جهان با نفس تازه خویش
فصل زیبای بهار و دم عید آورد او
تا رسد با نفس ناب و مسیحایی خویش
مرده را زنده کند بخت سعید آورد او
چون نمایان شود آن یوسف کنعانی ما
افکند ولوله ای شور و نوید آورد او
تا بتابد به جهان پرتو خورشید رخش
بگذرد شام سیه صبح سپید آورد او
شود از نعمت او ملک جهان همچو بهشت
عالمی نو اثری تازه پدید آورد او
بشکفد بخت جهان از اثر برکت او
بیکران مرحمت و لطف مدید آورد او
میرسد با همه خوبان و جمیع صلحا
لشگری یکسره از خیل شهید آورد او