سر درس امامت۶ (قرآن حقیقت مسلم در نزد شیعه و سنی)
- بهترین راه برای حل اختلافات اعتقادی بین ما و اهل سنت، رجوع به کلام خداست. کلامی که شیعه و سنی بر حجیت و مقبولیت آن اتفاق نظر داشته آن را جدا کننده حق از باطل (سوره طارق آیه ۱۳) می دانند.
- در خصوص «امامت عامه» و تشریح زوایای کلی بحث امامت، آیات متعددی در قرآن کریم وجود دارد.
- برای یافتن پاسخِ برخی از پرسش هائی که در نکته پنج ذکر گردید، به محضر آیه ۱۲۴ سوره بقره می رویم؛ آیه ای که به نام «ابتلاء» معروف است.
- آیه ابتلاء از ابراهیم علیه السلام سخن می گوید و از رسیدن او به مقام «امامت» پرده بر می دارد و می فرماید: «و یاد کنید هنگامى که ابراهیم را پروردگارش به امورى [دشوار و سخت] آزمایش کرد، پس او همه را به طور کامل به انجام رسانید، پروردگارش [به خاطر شایستگى ولیاقت او] فرمود: من تو را براى همه مردم «امام» قرار دادم. ابراهیم گفت: و از دودمانم [نیز امامانی برگزین]. [پروردگار] فرمود: پیمان من [که امامت است] به ستمکاران نمىرسد.»
- شاید در ابتدای امر ترجمه آیه شریفه نتواند سوالات ما را در خصوص «امامت عامه» پاسخ دهد اما با کمی صبر و تحمل در نکات بعدی متوجه می شویم که این آیه بسیاری از گره های بحث امامت را گشوده حقیقت را بر ملا می سازد.
در تعدادی از نکات بعدی می کوشیم در ضمن هر نکته یکی از زوایای آیه ابتلاء را در خصوص «امامت عامه» توضیح دهیم.