1. در صحیح مسلم – که یکی از معتبرترین کتب روائی اهل سنت است – آمده است: روزی پیامبر اکرم در ضمن سخنرانی فرمودند: ای مردم من انسانی هستم که اجابت او به فرستاده پروردگارش نزدیک شده است [و به زودی از بین شما به سرای آخرت خواهد رفت] همانا من در میان شما دو شیء گران بها قرار می دهم اولین آن دو کتاب خدا است که در آن نور است، به این کتاب متمسک شوید [و آن را سرلوحه اعمال و رفتار خود قرار دهید] – پس پیامبر در خصوص کتاب خدا ترغیب کردند و سپس فرمودند – [و دومین آنها] اهل بیت من هستند خدا را بیاد آرید در مورد اهل بیتم‏! خدا را بیاد آرید در مورد اهل بیتم‏! خدا را بیاد آرید در مورد اهل بیتم‏! (صحیح مسلم، ج ۷، ص ۱۲۲)
2. حدیث فوق که به حدیث ثقلین معروف است به صورت متعدد در منابع شیعه و سنی نقل شده است در برخی از این منابع به نقل از حضرت رسول صلی الله علیه و آله می خوانیم: « من در میان شما دو شیء گرانبها بر جای گذاشتم مادامی که به این دو چنگ زنید و از آنها تبعیت کنید پس از من هرگز گمراه نمی شوید این دو عبارتند از کتاب خدا و اهل بیتم» (ر.ک: بحار الانوار، ج ۲۳، ص ۱۰۸)
3. باید توجه نمود که در این حدیث، تبعیت از قرآن و امامان اهل بیت – در کنار یکدیگر – عامل برون رفت از گمراهی و ورود به مسیر سعادت محسوب شده است. این بدین معناست که کنار نهادن هر یک از این دو شیء به گمراهی می انجامد در نتیجه تنها کسانی از سعادت حقیقی بهره برده، هدایت تشریعی اسلام ناب را به گوش جان می شنوند که هم از سر چشمه قرآن کریم سیراب شوند و هم از خورشید تابناک امام بهره مند گردند.
4. امروز منحرف ترین فرقه های اسلامی نیز که آبروی اسلام را در دنیا میبرند و با قیمت های گزاف رعب و وحشت بی پناهان عالم را در بازار کبر و نخوت می خرند و هر تفکر مثبتی را در قاموس وجود ناآشنایان به اسلام ناب نسبت به این دین مبین از بین می برند، به آیات قرآن تمسک می کنند! آیات متشابهی که قرآن آنها را دستمایه آزمایش عناصری دانسته که به دنبال فتنه گری هستند (ر.ک: آل عمران: ۷) آیاتی که در منطق امامان اهل بیت نه تنها منجر به قهر و غضب و نفرت و کینه دنیای بیرون اسلام به اسلام نمی شوند بلکه می توانند چهره حقیقی آن را به عالمیان بنمایانند. این همه شاهد بر این مدعاست که شعار «قرآن برای ما کافی است» شعار صحیحی نیست.

در درس های آینده در این خصوص بیشتر توضیح خواهیم داد.