مهدویت"منجی"امام زمان"موعود"انتظار"متن و عکس مهدوی"شعرمهدوی"مدعیان دروغین مهدویت"انتظار"منتظر"شعرمهدی

سر درس امامت ۸۳ (ولایت تکوینی امام در روایات ۱۳)

۸۳

بسیاری گمان کرده اند که اعتقاد به ولایت تکوینی امام – خصوصا در حد گسترده آن – موجب نوعی شرک می شود! بر اساس مباحث پیشین بدون شک این سخن پایه و اساسی ندارد در این درس به روایت مهمی که در آن این پندار واهی به صورت مستدل پاسخ داده شده است اشاره می نمائیم:

ابو حنیفه با حضرت صادق علیه السلام غذا می خورد وقتى امام علیه السلام دست از غذا کشید، شکر خدای را به جا آورد و عرض کرد: «اللَّهُمَّ هَذَا مِنْکَ وَ مِنْ رَسُولِک‏؛ خدایا این نعمت از تو و پیامبر تو است.» ابو حنیفه تعجب کرد و گفت یا ابا عبد الله آیا با خدا شریک قرار مى‏دهى!؟ در اینجا بود که حضرت به دو آیه از قرآن اشاره نمودند که در این دو آیه نیز شبیه شبیه تعبیر حضرت «الله» و «رسول» کنار هم قرار گرفته اند؛ در آیه اول آمده است: «أَغْناهُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ مِنْ فَضْلِه‏» (توبه: ۷۴) یعنی: آنان را خدا و رسولش از سر فضل غنی و بی نیاز ساختند؛ و در آیه دوم آمده است: « آتاهُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُه‏» یعنی خداوند و رسولش به آنان بخشیدند؛ ابوحنیفه با شنیدن این دو آیه و استدلال محکم امام گفت: «به خدا قسم گویا تاکنون در قرآن این آیات را نه خوانده بودم و نه شنیده بودم» (بحار الانوار، ج ۱۰، ص ۲۱۶)

نکته مهم این حدیث این است که امام صادق علیه السلام برای رسول خدا صلی الله علیه و آله آنچنان «ولایت تکوینی» گسترده ای قائلند که حتی حضرت را در طعام خود و لقمه غذای خود دخیل می دانند، آنگاه که آن وجود نازنین در این امر سهل و ساده به اذن الهی تصرف دارد و از طریق او لقمه نان ما تامین می شود، امور مهم و حیاتی ما که آن به آن در زندگانی خویش بدانها نیازمندیم چگونه مستقل از او باشد؟ به هر روی در این حدیث نکته دیگری نیز وجود دارد که در درس بعد به آن اشاره می شود.

 

اشتراک گذاری

ارسال یک دیدگاه

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.