سر درس امامت ۷۴ (ولایت تکوینی امام در روایات ۴)
صرف نظر از معجزات و تصرفات تکوینی ائمه معصومین علیهم السلام – که به برخی از آنها در درسهای قبل اشاره شد – در بسیاری از روایات مساله ولایت تکوینی ایشان با بیانات مختلفی ذکر شده است؛ به نمونه های ذیل توجه فرمایید:
راوی می گوید به حضرت موسی بن جعفر علیه السّلام نوشتم که: شخصی دوست دارد که مطالب و حوائج خود را به امام خود عرضه بدارد، آنچنان که دوست دارد که بر پروردگار خود عرضه بدارد (تکلیف او چیست و چه باید بنماید) گوید: حضرت در جواب نوشتند: «اگر ترا حاجتى باشد لبهاى خود را حرکت ده که جواب براى تو خواهد رسید.» (بحار الانوار، ج ۵۰، ص ۱۵۵) این کلام از گستردگی ولایت تکوینی امام خبر می دهد به گونه ای که فاصله زمانی و مکانی از ایشان مانعی برای درخواست از او و اجابت ایشان نیست.
در نقل دیگری از امام کاظم علیه السلام آمده است که به راوی فرمود: اگر خواستی سوال پرسش کنی آن را بنویس و در زیر محل نماز خود خود قرار ده و ساعتى صبر کن پس از آن، آن را بیرون بیاور و در آن نظر کن، (جواب تو را مرقوم خواهیم کرد!) راوی می گوید: چنین کردم و جواب آنچه را پرسیده بودم با توقیع و امضاى شریف حضرتش در آن یافتم. (الخرائج و الجرائح، ج ۱، ص ۴۱۹)
کلام در این باب بسیار مفصل است به همین جهت به میزان بیان شده اکتفا می کنیم. در درس بعد به مساله «ولایت تکوینی» امامان معصوم در زیارت نامه های ایشان اشاره خواهیم نمود.