چرا امام زمان پیر نمیشود؟

حضرت آیت الله وحید خراسانی درباره کلمه امام زمان اندیشه کنید و در این که آن حضرت جلوی زمان و پیش از زمان است و زمان، پشت سر اوست فکر کنید، تمام کمال معرفت را نسبت به حضرت مهدی علیه السلام پیدا می کنید؛ زیرا اصلاً هیچ تعبیری دقیق تر از این تعبیر نیست و این تعبیر، فقط نسبت به حضرت حجت علیه السلام و در خصوص آن حضرت است و اگر کسی عمق این مطلب را بفهمد، خواهد دانست که چرا امام زمان علیه السلام پیر نمی شود.
زیرا آن حضرت هم مقدم بر زمانیات است و هم مقدم بر زمان و امامت زمان ممکن نیست مگر آنکه به سر حد تجردی برسد که بتواند تمام زمان را امامت کند و آن چه همه نیت مگر آنکه به سر حد تجردی رسیده است که تمام زمان را امامت می کند و در عین حال متجسد است و اجتماع این تجسد با آن تروح و آن تروح با این تجسد از خصوصیات حضرت حجت است و این امامت است بر زمان.
و آن مطلب که برای بعضی مشکل شده که چگونه است که همه پیر می شوند ولی آن بزرگوار پیر می شود و مرور زمان بر او اثر نمی گذارد، باید گفت که”ان الشمس و القمر یبلیان کل جدید… زیرا وقتی خورشید و ماه به آنجا می رسد خاموش می شود، مقام آن حضرت مقامی است که به مجرد رسیدن خورشید و ماه که “یبلیان کل جدید” به آن مقام، این دو خاموش می شوند، او شمس و قمر را کهنه می کند اما شمس و قمر او را پیر و فرسوده نمی سازد.
این امامت در مرحله فعلیت، با نسبت به زمان، نه تنها اهل زمان از مختصات حضرت حجت علیه السلام است و جز او برای هیچ کسی در این عالم چنین مقامی نیست، لذا آن حضرت ملقب است به صاحب الزمان پس وجود او مسیطر بر زمان است.

(بر گرفته از گفتاری که در پایان کتاب، پیام امام زمان، نوشته سید جمال الدین حجازی از حضرت آیت الله وحید خراسانی)