بهترین ایثار و بخشش

ایثار در لغت یعنی عطا کردن ، منفعت ومصلحت دیگران را بر خود مقدم کردن می باشد. و در معنای اصطلاحی این که از روی قصد خیر دیگران را بر خود مقدم کنیم و خود گزینی را کنار بگذاریم.

امروزه این مساله از اهمیت بسیار بالائی برخور دار است و اگر مساله ایثار و بخشش در بین جامعه رواج پیدا کند خیلی از مشکلات حل خواهد شد.

البته ایثار موارد مختلفی دارد و فقط در مال و اموال محدود نمی شود ، گاهی با فدا کردن جان است مثل امیر المومنین علی (ع) در شب لیله المبیت جان خود را برای حفظ رسول الله (ص) فدا کرد. و گاهی با هزینه اعتبار و آبرو است و … .

پس ایثار این است که انسان بر اغراض نفسانی خود فرود آید و جلو نفس را بگیرد و دیگران را بر خود مقدم کند.

قرآن کریم در زمینه ایثار و بخشش نکته ای دارند که من به آن اشاره خواهم کرد:

لَن تَنَالُواْ الْبِرَّ حَتَّى تُنفِقُواْ مِمَّا تُحِبُّونَ وَمَا تُنفِقُواْ مِن شَیْءٍ فَإِنَّ اللّهَ بِهِ عَلِیمٌ . (۱)

هرگز به نیکى دست نیابید مگر این که از آنچه دوست دارید انفاق کنید، و هر چه انفاق کنید، قطعا خدا از آن آگاه است.

پس خداوند تبارک و تعالی ارزش ایثار را در این میداند که از آنچه که دوست دارید وبهترین است بخشش کنید نه آنچه که دیگر نیازی به آن ندارید و در خانه اضافی است در آن صورت راهی جز بخشش به دیگران ندارید.

من یک مثالی بیان می کنم که برای بیشترمان شاید پیش آمده باشد ، اگر شما صندوق صدقه خود را در خانه باز کنید میبینید که اکثر پولهایی که داخل آن است کهنه و پاره است . تا حالا فکر کرده اید که چرا؟

بله ، چون ما گاهی اوقات پولهایی در خانه است که هیچ کس آن را قبول نمی کند و ما راهی برای خرج کردن پول پیدا نمی کنیم در مرحله آخر به صندوق صدقه می اندازیم.

چه کسی می تواند در شب عروسی خود که شب شادی وخوشی است به فکر دیگران ومستمندان باشد جز کسی که همه کارهایش برای خداست وزندگی اش رنگ خدائی دارد.

حضرت زهرا (س) در شب عروسی خود به دستور پدر گرانمایه اش، پیراهن تازه ای برایش دوختند و آن را برای رفتن به خانه علی علیه السلام بر اندامش پوشاندند. هرکس در پی کاری بود که بینوایی با جامه دریده و کهنه و پر وصله به در خانه پیامبر آمد و جامه ای وصله دار برای پوشاندن بدن و حفظ تن از سرما و گرما خواست.

فاطمه علیهاالسلام جامه عروسی را بر تن داشت؛ به همین جهت جامه دیگرش را آورد تا در راه خدا ببخشد و برهنه ای را بپوشاند، اما در همان هنگام به یاد این آیه شریفه افتاد که:

“لن تنالوا البر حتی تنفقوا مما تحبون”

آیه قرآن را زمزمه کرد و در همان حال، پیراهن شب عروسی خویش را از تن درآورد و دور از چشم همگان در پارچه ای بست و به بینوای برهنه داد و خود، بار دیگر همان لباس پیش از عروسی را پوشید.

“فرشته وحی فرود آمد که: هان ای پیامبر خدا! پروردگارت درودت می فرستد و به من فرمان داده است که بر دخت گرانقدرت فاطمه این گل سرسبد هستی و افتخار زنان گیتی، سلام و درود او را ابلاغ کنم و آنگاه این جامه بی نظیر را که از دیبای سبز بهشت است، به پاس انفاق خالصانه و سخاوت و بلندنظری اش در راه حق، به او تقدیم دارم.” “فنزل جبرئیل قال: یا محمد ان الله یقرئک السلام و امرنی ان اسلم علی فاطمه و قد ارسل لها معی هدیه من ثیاب الجنه…” (۲) .

این ایثار وبخشش واقعی و خدائی است.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

۱- سوره آل عمران / آیه ۹۲

۲- نزهه المجالس، صفوری شافعی، ج ۲، ص ۲۲۶.