شرط انسان زیستن

در زندگی انسان ها کلمه و کلام نقش اساسی دارند و این ها واردات روحی انسان محسوب می شوند. شما اگر روح را به کشوری تشبیه کنید اگر واردات این روح سالم و مفید باشد سلامت انسان را تضمین خواهد نمود ولی اگر درمان روح انسان هر چیزی را اجازه ورود به روح دهد و از ورود صدا و آوازی ممانعت نکند منجر به ایجاد هزاران هزار بیماری روحی ، روانی ، اخلاقی و اجتماعی خواهد شد. لذا مهمترین شرط انسان زیستن سلامت غذای روح است.

خداوند تبارک وتعالی در قرآن کریم می فرماید :

فَلْیَنظُرِ الْانسَانُ إِلىَ‏ طَعَامِهِ‏ (عبس۲۴)

انسان باید به طعام و غذایش نظر و نگاه کند و این آیه دو پیام را به ما می رساند :

اول : تأکید دارد که در کم و کیف غذای جسمی تأمل کنید.

دوم : در غذای روح و روان هم باید اندیشه کرد.

لذا اگر انسان می خواهد زندگی اش تدوام داشته باشد باید برای جسم و روحش غذای سالم تهیه کند.

از غذاهای سالم روح انسان ، گفتار صادق می باشد و انسان با آن می تواند موجی عظیم در روح فرد و جامعه ایجاد کند و در مقابل با سخنی دروغ می تواند آتشی در هستی بیفکند که خاموشی آن سخت باشد.

لذا صداقت انسان ساز و جامعه ساز است به خلاف دروغ که روح و روان فرد و جامعه را از بین می برد و می سوزاند.

امام باقر(ع)، میفرمایند : «إنّ الله عَزَّوَجَلَّ جَعَلَ لَلشَرِّ أقْفَالاً، وَجَعَلَ مَفَاتَیحَ تَلْکَ الأقفالِ الشَّرَابَ، وَالْکِذْبُ شَرٌّ مِن الشَّرابِ(میزان الحکمه / ح ۱۷۴۰۹)؛ خداوند عزوجل برای بدی قفل هایی قرار داده است که کلید این قفل ها، شراب است و دروغ از شراب بدتر است».

در این قسمت بین حرمت شرب خمر را با حرمت دروغ مقایسه ای خواهیم نمود:

۱-. مشروب مستقیما فرد را دچار مشکل می کند ولی دروغ بطور غیر مستقیم ضربه وارد می کند و در نهایت به جامعه ضربه وارد میکند .

۲ . مشروب هوش افراد را از بین می برد و دچار اخلال در تصمیم گیری فرد می شود ولی دروغ تصمیم گیری درست را از جامعه سلب می کند.

۳ . مشروب سیستم بدن را بهم می زند و اخلال ایجاد می کند اما دروغ سیستم جامعه را دچار نقص می کند.