حسادت مانع از پذیرش ولایت

حسادت آتش خانمان سوزی است که ایمان انسان را مانند خاکستر برجای مانده از هیزم نابود می کند. این رذیله اخلاقی بزرگ، دامن گیر بسیاری از افراد صدر اسلام شد و اجازه پذیرش ولایت امیرالمومنین علیه السلام را به ایشان نداد. کسانی که خود را برتر یا دست کم، هم رتبه علی علیه السلام می دانستند و هوای نفس اجازه پذیرش علی (ع) به عنوان امام و جانشین پیامبر خدا (ص) را به ایشان نمی داد، در آتش حسادت سوختند و ایمان خویش را تباه نمودند.[۱] پیامبر اکرم (ص) خطر این رذیله اخلاقی را در خطبه غدیر به آنها گوشزد کرده، می فرماید: « اى گروه مردم! براستى، ابلیس به واسطه حسادت بود که آدم را از بهشت بیرون فرستاد، پس به علی حسد نورزید که اعمالتان تباه شده و در نهایت منحرف گردید، زیرا تنها یک خطا موجب شد آدم از بهشت به زمین هبوط نماید، در حالى که او برگزیده خداوند بود، تا چه رسد به شما که گروهى بنده خدا و گروهى دشمن خدا هستید! بدانید  کسی که بغض على را دارد تیره‏بخت و دوستدار او پرهیزکار و خدا ترس است.»[۲]

پی نوشتها:
[۱] برای اطلاع بیشتر از وقایع صدر اسلام و پس از رحلت پیامبر اکرم (ص) ر.ک: کتاب اسرار آل محمد نوشته سلیم بن قیس هلالی.
[۲] الاحتجاح علی اهل اللجاج، ج۱، ص ۶۱.