وصیت امام علی(علیه السلام) به فرزندانش

وصیت امام علی(علیه السلام) به امام به حسن(علیه السلام) و امام حسین (علیه السلام) پس از ضربت ابن ملجم (لعن الله علیه) که در رمضان سال ۴۰ هجری در شهر کوفه مطرح نمود :

شما را به ترس از خدا سفارش میکنم، به دنیا پرستی روی نیاورید، گر چه به سراغ شما آید ، و بر آنچه از دنیا از دست می دهید اندوهناک مباشید، حق را بگویید، وبرای پاداش الهی عمل کنید و دشمن ستمگران و یاور ستمدیدگان باشید. شما را، وتمام فرزندان و خاندانم را و کسانی که این وصیت به آنها میرسد، به ترس از خدا، و نظم در امور زندگی، و ایجاد صلح و آشتی در میانتان سفارش میکنم، زیرا من از جد شما پیامبر شنیدم که می فرمود: اصلاح دادن بین مردم از روزه یک سال برتر است .

خدا را ! خدا را در باره ی یتیمان نکند آنان گاهی سیر و گاهی گرسنه بمانند، و حقوقشان ضایع گردد!

خدا را ! خدا را در باره ی همسایگان، حقوقشان را رعایت کنید که وصیت پیامبر شماست، همواره به خوش رفتاری با همسایگان سفارش می کرد تا آنجا که گمان بردیم برای آنان ارثی معین خواهد کرد.

خدا را ! خدا را در باره ی قرآن مبا دا دیگران در عمل کردن به دستوراتش از شما پیشی گیرند.

خدا را! خدا را در باره ی نماز که ستون دین شماست.

خدا را ! خدا را در باره ی خانه خدا، تا هستید آن را خالی مگذارید زیرا اگر کعبه خلوت شود، مهلت داده نمیشوید.

خدا را ! خدا را در باره ی جهاد با اموال و جانها و زبانهای خود در راه خدا. بر شما باد به پیوستن با یکدیگر ،و بخشش همدیگر ، مبادا از هم روی گردانید، و پیوند دوستی را از بین ببرید. امر به معروف و نهی از منکر را ترک نکنید که بد های بر شما مسلط میگردند، آنگاه هرچه خدا را بخوانید جواب ندهد! سپس فرمودند:

ای فرزندان عبد المطلب ! مبادا پس از من دست به خون مسلمین فرو برید (ودست به کشتار بزنید) و بگوئید امیر مومنان کشته شد. بدانید! جز کشنده من کسی دیگر نباید کشته شود. درست بنگرید! اگر من از ضربت او مردم، او را تنها یک ضربت بزنید، و دست و پا و دیگر اعضای او را نبرید. من از رسول خدا شنیدم که فرمود: بپرهیزید از بریدن اعضای مرده ، هرچند که سگ دیوانه باشد.

نهج البلاغه – نامه ۴۷