مهدویت"منجی"امام زمان"موعود"انتظار"متن و عکس مهدوی"شعرمهدوی"مدعیان دروغین مهدویت"انتظار"منتظر"شعرمهدی

سکوت درمسأله مهدویت خوب است؟!

۶۱-۱

 

مسکوت گذاشتن مساله مهدویت برای عدم سوء استفاده از آن!
پرسش : آیا سکوت جلوی سوء استفاده از مساله مهدویّت را می گیرد؟
در مورد این سوال، باید اوّلا این سوال را طرح کرد که: کدام واقعیّت پر ارزش تر را در دنیا سراغ داریم که مورد سوء استفاده از طرف گروهى نابکار واقع نشده است؟
مگر تاریخ اینهمه مدّعیان دروغین نبوّت و پیامبرى را به ما نشان نمى دهد که حتّى در عصر اتم و فضا نیز دست بردار نیستند و زمزمه ادّعاى آنها را در گوشه و کنار مى شنویم.
پس چه خوب است که اصلا دعوت پیامبران را به دست فراموشى بسپاریم و همچون «براهمه» اصل نبوّت را انکار کنیم تا گرفتار سوء استفاده چى ها نشویم!
آیا به عقیده شما این سخن منطقى است!
در زندگى روزمرّه تا کنون چقدر افراد را شنیده ایم که از عنوان پزشک و مهندس و دکتر، یا عناوین دیگر قلاّبى، براى پر کردن جیب خود، یا اغراض دیگر، سوء استفاده کرده اند و شاید گاهى سال ها، بدون این که ردّ پایى از خود بگذارند، همین راه را پیموده و به این عنوان قلاّبى معروف بوده اند.
آیا مى توان گفت حالا که عنوان «طبیب» مورد بهرهبردارى نامشروع گروهى قرار گرفته باید بکلّى منکر وجود طبیب و دکتر شویم!
این گونه سخن گرچه بسیار دور از منطق به نظر مى رسد امّا متاسّفانه در میان نوشته هاى بعضى از منکران اصل ظهورمهدى به چشم مى خورد.
به هر حال، این یک قاعده کلّى است که همیشه هر دروغى خود را در لباس راست قرار مى دهد و از اعتبار آن براى پوشاندن بى اعتبارى خود استفاده مى کند که                                                                                    «این دروغ از راست مى گیرد فروغ!»
هیچ خائن و دزد و دروغگوای، در چهره اصلى خود ظاهر نمى شود؛ بلکه با استفاده از آبرو و حیثیّت و «امانت و پاکى و درستى» و تظاهر به آن ها به هدف هاى نامشروع خود مى رسد.
آیا این دلیل بى اعتبار بودن این مفاهیم عالى انسانى است! ثانیاً، آیا اعتقاد به ظهور مهدى یک واقعیّت است که مورد سوء استفاده قرار گرفته یا یک امر تخیّلى است؟
اگر واقعیّت آن را پذیرفته ایم ـ چنانکه باید هم بپذیریم زیرا دلایل فراوانى بر آن در دست داریم ـ با سوء استفاده این و آن نمى توان کنارش گذارد، و اگر (فرضاً) واقعیّتى نداشته باشد، باید آن را کنار گذارد، خواه از این عنوان استفاده نامناسب شده باشد یا نه!
به هر حال، طرز بهرهگیرى درست یا نادرست از یک موضوع نمى تواند وسیله قضاوت درباره آن موضوع باشد.
آیا اگر روزى «انرژى اتمى» به وسیله جنگ افروزان سنگدل دنیا مورد سوء استفاده قرار گیرد و در یک حمله اتمى به شهر «هیروشیما» ۳۰۰ هزار نفر کشته و ۳۰۰ هزار نفر مجروح که پس از گذشتن سال ها هنوز زخم هاى هولناک بعضى درمان نیافته، به جاى بماند، دلیل این مى شود که بکلّى از این انرژى عظیم چشم بپوشیم یا اصلا وجود آن را انکار کنیم؟ چرا که امپریالیست هاى بی رحم از آن سوء استفاده کرده اند؛ یا ضمن قبول این واقعیّت بکوشیم در مسیر صحیح و به نفع جامعهانسانى مورد بهرهبردارى قرار گیرد؟(۱)
پی نوشت:
(۱). گردآوری از کتاب: حکومت جهانی مهدی(عج)، آیت الله العظمى ناصر مکارم شیرازى، انتشارات نسل جوان‏، قم، ۱۳۹۰ ش، نوبت هشتم، ص ۲۹۸.

اشتراک گذاری

ارسال یک دیدگاه

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.