امام زمان در شهر زندگی می کنند یا در بیابان؟

امام زمان(عجل الله) در شهر زندگی می کنند یا در بیابان؟
در مورد مکان زندگی  امام زمان(عجل الله) سوالات و نقل قولها و متفاوتی را شنیده اید. و البته روایات  نیز در این رابطه به چند مکان اشاره کرده اند:

۱- برخى از روایات محل خاصى را تعیین نکرده و جایگاه آن حضرت را در بیابان‏ها و کوه‏ها معرفى مى ‏کند. از آن جمله حضرت مهدى(علیه السلام) به پسر مهزیار فرمود: «فرزند مهزیار! پدرم امام حسن(علیه السلام) از من پیمان گرفت و فرمان داد که براى سکونت کوهاى سخت و سرزمین‏هاى خشک و دور دست را برگزینیم»(۱)
۲-برخى روایات مکان امام زمان(ع) را کوه«رضوان» که در اطراف مدینه است، بیان کرده ‏اند(۲)
۳-از روایات دیگر استفاده مى ‏شود که امام زمان(ع) در مکانى به نام «ذى طوى» که در اطراف مکه است، زندگى مى ‏کند(۳)
۴- برخى روایات جایگاه خاصى را براى امام زمان(علیه السلام) نام نمى ‏برد، ولى از حضرت به عنوان فردى یاد مى ‏کند که با مردم و در میان مردم و با آنان حشر و نشر دارد و به گونه ‏اى ناشناس زندگى مى‏ کند. امام صادق(علیه السلام) فرمود: «صاحب الامر شباهتى  به حضرت یوسف پیامبر(علیه السلام) دارد جاى انکار نیست که خداوند با حجت خود همان کارى را انجام دهد که با یوسف انجام داد. صاحب الزمان(علیه السلام)، آن مظلوم حق از دست داده، در میان مردم رفت و آمد مى ‏کند و در بازار قدم مى ‏نهد و گاهى بر فرش منزل‏هاى دوستان مى‏ نشیند، لیکن او را نمى‏ شناسند تا زمانى که خداوند به وى اذن دهد تا وى خود را معرفى کند، آن گونه که یوسف(ع) اجازه داد هنگامى که برادرانش گفتند: تو یوسفى؟ گفت: آرى من یوسفم»(۴)
از این روایت استفاده مى‏ شود که امام زمان(ع) مکان معین نداشته در میان جمع و جامعه است، با مردم حشر و نشر دارد و زندگى طبیعى و معمولى دارد.

از جمع بین روایات نیز مى ‏توان استفاه کرد که امام زمان(علیه السلام) در همه جا حضور دارد و این منافات ندارد به آن دسته از روایت که مکان معین مانند مدینه و مکه را بیان کرده‏ اند؛ زیرا آن دسته روایات ناظر بر آن است که در برخى از زمان‏ها و مکان‏هاى خاص حضور پیدا مى ‏کند. آن دسته از روایات که مکان مشخصى را براى امام بیان نکرده ناظر بر آن است که حضرت در همه جا حضور دارد. بى تردید یکى از مصادیق حضور امام در همه جا، همان مکان‏هاى خاص مى‏ باشد.
آن سفر کرده که صد قافله دل همره اوست
هر کجا هست خدایا به سلامت دارش (۵)

پی نوشتها:
۱)شیخ طوسى، کتاب الغیبه، ص ۲۶۶.
۲)شیخ طوسى، کتاب الغیبه، ص ۱۶۲.
۳) نعمانى، کتاب الغیبه، ص ۱۸۲.
۴)نعمانى، کتاب الغیبه، ص ۱۶۴.
۵)حافظ شیرازی.