«قاطعیت در برخود با مخالفان»سیره حضرت در حکمرانی و تحقق عدالت جهانی۹۲
«قاطعیت در برخود با مخالفان»سیره حضرت در حکمرانی و تحقق عدالت جهانی۹۲
امام صادق علیه السّلام فرمود: « اى بسا مردى بالاى سر مهدى (علیه السّلام) ایستاده و منتظر امتثال امر و نهى اوست. پس به او نگاه مىکند و دستور مىدهد که گردن او را بزنند، براى اینکه عمل زشتى را در دلش پنهان ساخته است.»[۱] ممکن است گروهی تنها با خواندن این روایت، وجود ذی جود حضرت را شخصی بی منطق و دارای خشونت تصور کنند اما با توجه به توضیحات بخشهای قبل معنای این روایت و روایات نظیر آن روشن می شود. این روایت مصداقی از «قضاوت بر پایه علم» است؛ آری حضرت هنگامی که به علم غیب خود «عامل مخل غیر قابل هدایت» را تشخیص دهد که از تحقق اهداف او جلوگیری می نماید با قاطعیت تمام از صحنه هستی بیرون می کند.
این روایات حتی هرگز به معنای «اجبار در همراهی با امام» نیز نیست زیرا پیشتر گذشت که حتی صاحبان سایر ادیان نیز در حکومت حضرت در زندگی مسالمت آمیز به سر خواهند برد و با آنها بر پایه کتاب آسمانی خودشان رفتار خواهد شد. بنابراین گویا شخصی با هدفی شوم (مثل ترور شخص امام) داخل در سپاه امام شده است و حضرت از طریق علم غیب خویش در حق او حکم نموده و حکم را اجرا کرده است آری سایر انبیا و اولیا چنین سیره ای نداشتند زیرا مامور به تشکیل حکومت جهانی نبوده اند.
[۱] بیان الأئمّه، ج ۳، ص ۲۰۶.