«جان نثاری»دوازدهمین ویژگی یاران امام (عج) در عصر ظهور، ۲۹
جان برای انسان بسیار شیرین است و تحت هر شرایطی می کوشد تا از آن محافظت کند. گاهی برخی از آرمان ها در باور آدمی به میزانی ارزشمند می شوند که او حاضر است برای تحقق آنها از این موهبت شیرین تکرار ناشدنی نیز دست بشوید. علی علیه السلام در شب لیله المبیت برای تحصیل آرمان «رضایت الهی» از جان خود با خلوص نیت تمام گذشت تا جائی که آیه شریفه در حق او نازل شد؛ «وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ یَشْری نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللَّهِ وَ اللَّهُ رَؤُفٌ بِالْعِبادِ؛ و از مردم کسى است که جانش را براى خشنودى خدا مىفروشد و خدا به بندگانمهربان است.»[۱]
«جان فروشی در راه خدا»، این همان صفت بلندی است که یاران قائم (عج) در عهد ظهور به آن متصف هستند. از امام صادق علیه السلام نقل شده است: «آنان پروانهوار شمع وجود امام را در میان گرفته و او را با جانشان محافظت مىکنند.»[۲]آری از این جماعت با اوصاف پیش گفته نظیر شناخت امام، خلوص نیت، اطاعت از امام و … کمتر از این توقع نمی رود. این عناصر پاک سیرت برای تحقق آرمان مهدوی و برقرای حکومت عدل جهانی، حاضرند با شوق تمام جان خود را نثار نمایند و در زمره فدائیان حضرت قرار گیرند.
[۱] بقره: ۲۰۷.
[۲] بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۸.