۶۸. ادعای میرزا حسینعلی نوری ۴
گذشت که حسینعلی نوری در سیر صعودی توهمات مخرب خود ادعای موعودیت و من یظهره الله بودن، نبوت و الوهیت را در هم آمیخته است؛ حال باید دید دلیل او بر این ادعاهای بزرگ چیست. جدی ترین برهان او بر حقانیت ادعایش – مانند سید علی محمد شیرازی – سرعت نگارش و زیبایی خط بود و به نوشته شوقی افندی «در طی دو سال اول مراجعت مبارک در هر شبانه روز معادل تمام قرآن از لسان قِدَم، آیات و الواح نازل میگردید!»، البته بسیاری از این نوشته ها، بعدها به دستور میرزا حسینعلی نابود شد. (مقاله ای در معرفی کتاب اقدس، ج۲، ص۱۴۵ـ۱۴۶) بنابراین معجزه بزرگ او در اثبات موعودیت تا الوهیت بر تمام هستی «کثرت تالیفات» بوده است! بدین سان هر نویسنده فعالی که تالیفات فراوان دارد باید بتواند چنین ادعاهای عجیبی نماید!
میرزا حسینعلی برای تثبیت این دلیل خودساخته، داعیه درس ناخواندگی نیز داشت و به تبع او، جانشینان و پیروانش نیز بر این ادعا اصرار میورزیدند (ر.ک: مکاتیب عبدالبهاء، ج۳، ص۳۴۷) و با پیوند دادن این ادعا به سرعت نگارش، در تثبیت حقانیت او میکوشیدند؛ اما گذشته از پرورش وی در خانواده ای اهل ادب، در بیشتر منابع بهائی و در آثار میرزا حسینعلی تصریحات فراوان بر درس خواندگی و مطالعه کتاب های مختلف از تفسیر و حدیث و عرفان، وجود دارد. (ر.ک: اسرار الآثار خصوصی، ج۱، ص۱۹۳ و مجموعه الواح مبارکه، ج۱، ص۱۳۹ـ۱۴۲ و اقتدارات، ج۱، ص۱۰۵ـ ۲۸۴)