۵۶. ادعای سید احمد بریلوی
سید احمد بن محمد بریلوی با ادعای اصلاح و مهدویت در هند ظاهر شد. وی در سال ۱۲۰۱ متولد شد و نزد نواده شاه ولی الله دهلوی یعنی شاه عبد العزیز دهلوی تحصیل کرد. القائات این استاد موجب شد تا شاگرد جوان خود را مهدی موعود و صاحب الزمان بداند کسی که باید اوضاع مسلمانان هند را اصلاح نماید. وی که متاثر از حرکت وهابیون بود توانست شمار زیادی از مردم را به خود جذب نماید آنچنان که مهدویت او را بپذیرند. کار او نشر اعتقادات وهابیت در هند تحت پوشش جریان اصلاحی و مهدویت بوده است. در سال ۱۲۳۴ حرکت انقلابی خود را شروع کرد و با سپاهیان فراوان با فرقه ای در هند به نام سیکها وارد نبرد شد و بر آنان غلبه نمود و پیروز شد. چند سال بعد در نبردی دیگر شکست خورد و خود نیز در میدان جنگ کشته شد. وی گرچه در عرصه سیاسی و نظامی دستاوردی نداشت، اما دعوت او میان مسلمانان سنی هند تاثیر زیادی برجای گذاشت. (ر.ک: المهدیه فی الاسلام، ص ۲۶۸ و ۲۶۹)
برخی نوشته اند: «باور مردم آن است که او در میدان نبرد کشته نشد بلکه از دید مردم مخفی گشت و تا کنون زنده است. حتی برخی از مردم افراط کرده بر این باورند که او را در مکه در حال طواف دیده اند و بعد از آن غیبش زده است. مردم بر این اعتقادند که او بازخواهد گشت و دنیا را پر از عدل و داد خواهد کرد اما همه این مطالب و داستان ها ساختگی است.» (عون المعبود، ج ۱۱، ص ۲۴۸)
