۵۰. ادعای سید محمد حسین مشهدی
«سید محمد حسین مشهدی» اهل مشهد مقدس بوده است. در زمان «فرخ سیر» از سلاطین هند ابتدا دعوی مهدویت نمود و فرخ سیر با او بیعت کرد. سپس از نفوذ خود سوء استفاده کرد و پا بالاتر گذارده مذهبی به نام مذهب «خفشانیه» احداث نمود و حتی دعوی وحی و نبوت کرد. وی کتبی تالیف نمود که حاوی الفاظ مهمله و بی معناست. نام مشهورترین کتاب او «قوزه مقدسه» است. مرحوم آیه الله مرعشی می گوید: «حقیر آن را دیده ام بلکه از مطاوی آن ظاهر می شود که من محسن سقط شده می باشم و مادم حضرت صدیقه طاهره است!» (موسوعه العلامه المرعشی، ج ۲، ص ۳۵۲)
نامبرده خود را «نمود الله» معرفی می کرد و به راحتی توانست در سرزمین هندوستان – که مهد ظهور ادیان و گرایش های مختلف مذهبی است – شمار زیادی هوادار جذب کند. شوشتری می نویسد: «ادعای او این بود که من همان محسن، فرزند رسول مختارم که از شکم مادر سقط شده بودم. یک هزار سال و کسری به حکم خدای جهان در بهشت جاودان به عبادت او مشغول و شادمان بوده ام. در این اول که کار مردم به گمراهی و ضلالت و امر امت به فساد و جهالت کشید و چون بعد از خاتم النبیین پیغمبری دیگر مبعوث نمی گردید به من … که در نسب به آن حضرت می رسم، فرمان کبریائی رسید که خود را ظاهر سازم و همه مردم را به دین مبین دعوت نمایم.» (تحفه العالم، ص ۳۹۹)
