۴۲. ادعای سید محمد نوربخش
سید محمد بن عبد الله نور بخش (متوفای ۸۶۹) در اصل قائنی و از پدری سادات و مادری ترک است. گویند که همراه محمد فلاح شاگردی ابن فهد حلی را کرده است گرچه در این باره تردیدهایی وجود دارد. وی بعدها در بازگشت به خراسان ادعای مهدویت خویش را علنی ساخت و توانست در آن نواحی و کشمیر یارانی را گرد آورد که در منطقه اخیر حتی تا امروز وجود دارند. (مهدیان دروغین، ص ۱۱۵)
نامبرده در کتابی به نام «رساله الهدی» به اثبات مهدویت خویش پرداخته است و در این کتاب از پیشگوئی های برخی افراد، مسائل نجومی، برداشت هائی از روایات و نیز تائیداتی از سوی شماری از صوفیه در راستای این امر بهره برده است. برای نمونه می گوید که خواجه اسحاق شیخ او به وی گفته است: «بر من کشف شده که تو مهدی موعود در آخر الزمان هستی» (رساله الهدی، بند ۲۱) و یا اینکه روایتی از ابن عباس نقل می کند که «مادر مهدی از نسل پادشان ترک است» (همان، بند ۱۱) و گذشت که مادر او نیز ترک بوده است. اما آیا حقیقتا این دست استدلالها ارزش دارد؟ آیا هر کسی نمی تواند با چنین دلایلِ غیر قابل استنادی چنین ادعای بزرگی را برای خوی مطرح سازد؟
مرکز فعالیت نوربخش، به جز خراسان و ماوراء النهر که در دوران نخست فعالیت اوست، در دوره میانی در گیلان و در اواخر برای نزدیک به دو دهه در سولقان در نزدیکی ری نیز بوده است. نامبرده پس از مرگ در همین مکان مدفون گردیده است. (ر.ک: مهدیان دروغین، ص ۱۱۹)
