۱۷. مدعیان امامت زید بن علی ۲
علامه عسکری در خصوص زیدیه می نویسد: «این فرقه مانند شیعه معتقد نیست که امامان امّت اسلام را پروردگار عالم تعیین نموده و پیامبر صلّى اللّه علیه و آله و سلّم به امر پروردگار این موضوع را به مسلمانان تبلیغ فرموده؛ بلکه عقیده دارند پس از امام على علیه السّلام هر کس از اولاد على و فاطمه علیها السّلام با شمشیر قیام کند، او امام مسلمانان مى شود. زیدیّه در این عقیده همانند اهل سنّت مىباشند که مى گویند خداوند براى مسلمانان امام تعیین نفرموده است. آنان در احکام نیز از ابو حنیفه تقلید مى نمایند که امام یکى از مذاهب فقهى مکتب خلفا مى باشد.» (نقش ائمه در احیای دین، ج۲، ص: ۱۸۰)
بر این اساس چند نقد اساسی به اعتقاد ایشان وارد است:
اولا روایات صحیح و متعددی که تعداد امامان را ۱۲ نفر شمرده و آخرین آنها را قائم دانسته اند (ر.ک: الغیبه، شیخ طوسی، ص ۱۴۰ و …) چگونه با عقاید ایشان جمع می شوند؟!
ثانیا اگر خروج با شمشیر و حکومت کردن، شرط امامت است آیا امام حسن علیه السّلام پس از صلح با معاویه امام نبوده و امامت از او سلب شده است؟! این در حالی است که این گروه مسلما امام حسن علیه السلام را امام می دانند.
ثانیا چگونه از ابو حنیفه تقلید مى کنند و او را امام خود در فقه و احکام مى دانند، در حالى که وى اصل آنان را در امامت قبول نداشته است و ائمّه اى را که زیدیّه امام مىدانند (امام على و دو فرزندش امام حسن و امام حسین علیهم السّلام) امام نمى دانسته است؟!
به هر روی این فرقه بر خلاف فرق های پیشین به کلی از بین نرفته است و جماعتی از ایشان اکنون بیشتر در کشورهای یمن و سوریه و برخی از کشورهای دیگر زندگی می کنند.